Plussize duurzame kleding is moeilijk te vinden. Ik zocht uit waar je wel terechtkan voor maat XXL
Het aanbod aan verantwoorde modemerken groeit gestaag. Maar voor mensen met maat XXL of groter blijft het vinden van fair fashion een hele opgave. Ik zocht uit waarom dat zo is, en waar je wel duurzame plussize kleren kunt kopen.
‘Beste Emy, ik heb een korte vraag waar ik nooit iets over lees in relatie tot duurzame kleding. Waarom is er geen kleding te krijgen in wat grotere maten? Ik zou heel graag duurzamere kleding kopen, maar het is zover ik weet onmogelijk als je maat 44 hebt.’
Het was een lezer die me mailde, en ze was lang niet de eerste die erover begon.
Eerder al wees iemand mij op het schrale aanbod aan grotere maten bij duurzame bh-merken. ‘Mij valt op dat er nu veel meer leuke verantwoorde lingerie wordt gemaakt, maar als je dan gaat zoeken, vind je magere modellen en niets voor mij. Ik vind het zo bijzonder dat de “idealistische” industrie zich precies zo ontwikkelt als de gewone, wat dit betreft.’
Want ja, ook bij winkelketens als H&M en Zara is het in de winkel vaak flink zoeken naar plussize maten.
Toen ik vier jaar geleden voor OneWorld naging waarom winkels geen duurzame mode in grotere maten verkochten, kreeg ik allerlei vage antwoorden. Het zou commercieel niet interessant zijn, de winkel zou er te klein voor zijn, er zouden geen duurzame merken zijn die die maten aanboden, of, als ik het de merken vroeg: het zou te veel extra werk kosten om een nieuwe maat toe te voegen.
Een aantal winkels en merken wilden wel grote maten gaan verkopen. Duurzame mode moest immers voor iedereen toegankelijk zijn. Dat klonk veelbelovend.
Maar is het aanbod duurzame plussizemode inmiddels wel gegroeid?
Een zoektocht door de webshops van zo’n tiental modemerken en winkels wees al snel uit: nee.
Bij enkel twee, Goat Organic Apparel en Elements of Freedom, vond ik kleding in de maten 44 of een enkele 46. Al was het aanbod daarvan minimaal, en ging het vaak om basics en/of unisex-modellen.
Waarom laten deze idealistische merken deze doelgroep zo links liggen? Is er te weinig vraag naar? Of is het een blinde vlek?
De opgegeven redenen: populariteit, pasvorm en poen
Als ik de vraag voorleg aan een aantal merken en winkeliers, krijg ik één antwoord telkens terug: grote maten verkopen slechter.
Zo schrijft pr-medewerker Anke Erndt van het Duitse merk Armedangels dat ‘omwille van duurzaamheidsredenen een beperkt assortiment maten wordt aangeboden’. Dat klinkt nogal vaag, maar het komt erop neer dat hoe meer maten, hoe meer voorraad en hoe groter dus de kans dat je met onverkochte kleren blijft zitten.
Ook Ciara Shah, oprichter van Verse Good Store, een Amsterdamse winkel en webshop voor verschillende duurzame modemerken, stelt dat het aanbieden van grotere maten een behoorlijke investering is, vanwege het risico op onverkochte voorraad. En die kan ze, in elk geval nu, niet opbrengen.
Caroline Sommer van Studio Jux, een merk dat drie jaar geleden nog beloofde meer maten te zullen toevoegen wanneer ze groter groeiden, laat weten vanaf augustus te beginnen met een unisex-collectie (T-shirts en sweaters) in maten van XXS tot XXXL.
Thomas Middag van Kuyichi laat weten dat het merk nu de meeste kleding tot maat L verkoopt. Ook hij stelt dat de grootste maten vaak achterblijven in verkoop. Toch gaat Kuyichi voor de komende collectie een aantal producten in iets grotere maten (XL voor dames, XXL voor heren) aanbieden, ‘om een bredere doelgroep aan te spreken’.
Elements of Freedom en Goat, die dus wel al grotere maten verkopen, merken eveneens dat er minder interesse is in maat 44 dan in maat 36, 38 of 40, en dat grote maten vaak veel langer in de winkel blijven hangen.
Het lijkt mij best aannemelijk dat dit komt doordat mensen bij deze merken al geen grotere maten verwachten of vanwege het minimale aanbod.
Medeoprichter van modemerk Elements of Freedom, Arjen Oortgiesen, heeft een andere reden om maten groter dan 44 niet aan te bieden. Deze vragen volgens hem om een andere ‘modellering en fitting’. ‘Het lijf is anders qua verhoudingen. Om toch een goede pasvorm te krijgen moet het model en de patronen aangepast worden. Feitelijk krijg je dan een nieuw model’, verklaart hij – met nieuwe kosten dus.
Waar je wel terecht kan voor een duurzame XXL en groter
Kan je dan met maat XXL en groter alleen maar terecht bij de fastfashion-industrie, waar je vaak ook alleen maar online terechtkan? Of zijn er milieuvriendelijkere en eerlijkere alternatieven?
Na wat rondvragen en zoeken op internet vond ik gelukkig een paar merken die naar eigen zeggen op een zo verantwoord mogelijke manier produceren, en die online wel een behoorlijk assortiment grotere maten aanbieden. Ze verkopen – helaas – alleen voor vrouwen, tenzij anders aangegeven.
- Eileen Fisher. Een Amerikaans klassiek en minimalistisch modemerk. De kleding van biologische stoffen wordt gemaakt in Amerika. Het heeft kleding voor mensen met kleinere en grotere maten (XXS - XXXL)
- Unrecorded. Bij dit Nederlandse merk kun je terecht voor duurzame basics. Denk aan sweaters, T-shirts, jasjes. Maten gaan van XS tot XXL. De kleding valt voor vrouwen vrij groot, omdat het vrijwel allemaal unisex-modellen zijn.
- Via ProjectCece, een verzamelwebsite van duurzame kledingmerken, vind je een assortiment aan kleding in grotere en kleinere maten. Van XXS tot XXXXL, ook voor mannen.
- Elizabeth Suzann. Amerikaans, minimalistisch kledingmerk. De items worden gemaakt van zachte, fijne materialen als wol, linnen en katoen. Van XXS tot XXXXL.
- Lucy and Yak. Merk uit Nieuw-Zeeland dat speelse, kleurrijke en vrolijke kleding verkoopt in de maten XXS tot XXL.
- Girlfriend.com. Amerikaans modemerk dat onder meer (sport)bh’s en sportkleding in zowel grote (tot 6XL) als kleine (XXS) maten verkoopt.
- Whensarasmiles. Op deze blog over duurzame mode van Sara Dubbeldam vind je een overzicht van nog meer verantwoorde plussize kledingmerken.
En mocht je nu een tof duurzaam merk tegenkomen of een winkel binnenwandelen en zien dat er niks in jouw maat tussen zit: spreek ze erop aan. Of zoals Marloes Leezer in dit artikel van OneWorld schrijft: ‘Laat zien dat dikke mensen ook een consumentengroep zijn en dat we het beu zijn dat iedereen ons over het hoofd ziet. De tijd dat we blij mochten zijn met één vormeloos T-shirt dat min of meer paste, is voorbij.’