Beste,

In deze van Freakonomics analyseert econoom hoe het kan dat het vrouwenvoetbal zo lang zo klein is gebleven en waarom vrouwenvoetballers zo weinig betaald krijgen. Het korte antwoord: de voetbalbonden hebben vrouwenvoetbal simpelweg verboden, tot 1971. Zijn suggestie: herstelbetalingen.

Dat wil zeggen: extra geld naar het vrouwenvoetbal om de sport de misgelopen groei in te laten halen. Drie jaar geleden suggereerde historica Marjet Derks ook al zoiets, toen ik haar Dat stuk, verder grotendeels gebaseerd op de van voetballer (en geschiedenisstudent) Tessel Middag, ging over het effectieve verbod van de KNVB op vrouwenvoetbal.

De vraag is of herstelbetalingen een gelukkig frame zijn. Het zal veel weerstand oproepen. Maar dat er hard en buitenproportioneel in vrouwenvoetbal geïnvesteerd moet worden, juist omdat het vrouwenvoetbal is onderdrukt, lijkt me eigenlijk nauwelijks controversieel of onlogisch. Tal van andere sporten, waar er geen of nauwelijks verschil is in beloning of waardering, bieden de ‘counterfactual’ – wat er zou zijn gebeurd zonder verbod.

Is dit onderwerp niet wat meer debat waard?

De wedstrijd van 170 miljoen pond, met of zonder datapioniers

Brentford, de club die pionierde met data-analyse, en allerlei andere goede ideeën, waar ik vijf jaar geleden over schreef, maakt nog volop kans op promotie naar de Premier League. Zondag speelt het de eerste van twee wedstrijden tegen Swansea; woensdag volgt de return. De dinsdag erop, 4 augustus, volgt beslissingswedstrijd om promotie. Een wedstrijd die volgens sommige berekeningen 170 miljoen pond waard is – want dat levert de Premier League met al zijn televisiegelden een club op.

Eigenlijk had Brentford woensdag al moeten promoveren. Maar de twee laatste partijen van het seizoen gingen verloren, waar een keer winst vermoedelijk genoeg was geweest. Nu rest de veel moeilijkere route via de playoffs. Of promotie nu lukt of niet, de club is van ver gekomen, en dat is knap. Ik er deze week kort over.

Lees-, kijk-, luistertips

  1. De EO heeft op Radio 1 een podcast over jeugdvoetbal,
  2. Er staat een documentaire van het klassieke soort op Netflix, over het misbruik in de Amerikaanse gymnastiek: Gevolg van die documentaire: van de Nederlandse turnbond naar misstanden hier.
  3. Over twee personages in die documentaire, het turn-echtpaar Karolyi, maakte ESPN
  4. Ed Yong over de pandemie.
  5. Bijna alles van Tim Urban – Wait But Why – is zeer de moeite. Zoals over je voorouders.
  6. Tijd voor Duitse dingen. Die Zeit maakte handig gebruik van het gebrek aan toeschouwers en wat voetballers zoal tegen elkaar zeggen. Een stuk van vele duizenden woorden dat bestaat uit licht becommentarieerde verbale salvo’s van de topspelers. Het enige nadeel is dat je je (kort) moet abonneren, hiervoor, maar het archief van Die Zeit bevat zo veel moois, dat het die tien euro wel waard was.
  7. Zoals met Roger Federer.
  8. Een van wiskundeprofessor David Sumpter, het kan, deze september.
  9. Michael Lewis vertelde recent over de impact van natuurrampen op nationaal beleid. Die is doorgaans nihil, omdat een ramp iets lokaals is. That happened to them. Sinds die opmerking ben ik iets gevoeliger voor berichten zoals deze uit Groningen, waar na weer een aardbeving weer huizen