/dc-useruploads-images/d23ba95b92e642aea527ec12e53ecfb4.png)
Afgelopen week plakten kunstenaars van het Brandalism-netwerk honderd billboards en abri’s over met anti-auto-reclames in Engeland en Wales. Brandalism bestaat sinds 2012, en noemt zichzelf een ‘opstand tegen de greep van het bedrijfsleven op cultuur en ruimte.’
Een paar van hun posters uit de campagne:
Soms werd er gewoon een stickertje op een bestaande autoreclame geplakt:
Hieronder legt een van de artiesten uit hoe de Nederlandse kunstenaar Jeroen Bosch haar inspireerde en waarom ze dit überhaupt doet.
Het is de breedste aanval op de pr-machine achter de autoindustrie in tijden: op de site van Brandalism vind je ook handleidingen als je zelf aan de slag wilt. Maar er is meer gaande. Audi publiceerde vorige maand deze foto op Twitter:
De mensen die de pr doen bij Audi, hadden er niet bij stilgestaan dat hun publiek associaties zou kunnen krijgen met de werkelijkheid. Met de onveiligheid die hun auto’s voor mensen op straat veroorzaken, en dan vooral voor mensen die maar net boven de motorkap uitkomen.
Duizenden boze reacties volgden. Waaronder een reclamefilmpje voor Audi, waarin snelheid en kleine meisjes ook met elkaar in verband worden gebracht, maar op een andere manier.
De mensen bij Audi trokken de reclame terug, met excuses voor de ‘ongevoelige beelden’. Toen de storm was gaan liggen, verwijderden ze de tweet (inclusief al die reacties).
En ook vanuit Nederland worden er pijlen gericht op de autoindustrie. De Nederlandse fietsfabrikant Vanmoof dreef in een deze zomer gelanceerde reclame de spot met de monsterlijkheid van auto’s. Die tv-reclame kreeg een negatief uitzendadvies van de Franse variant van de reclamecodecommissie: de reclame zou de autoindustrie in diskrediet brengen en een klimaat van angst creëren.
De fietsfabrikant bracht de afwijzing naar buiten, waarop de video viraal ging:
Achter al deze cultuurkritiek gaat een interessante vraag schuil: hoe normaal is het eigenlijk dat een industrie die voor meer dan een miljoen verkeersdoden per jaar zorgt in de wereld – en nog voor allerlei ander leed (denk aan vervuilde lucht, ruimtebeslag, en de hoofdoorzaak van een permanent gevoel van onveiligheid voor wie loopt of fietst in de publieke ruimte) – nog mag adverteren?
Lees ook:
Het recht van de snelste
In Nederland hebben we het dik voor elkaar, met onze fietspaden, toch? Of is ook ons denken over hoe we de straat inrichten aan herziening toe? Lees het boek dat ik schreef samen met Marco te Brömmelstroet, hoogleraar Toekomsten van Stedelijke Mobiliteit.
Schoolstraten, vakantiestraten, geveltuinen; de geest is uit de fles
Ook in Nederland richten steeds meer steden de publieke ruimte in voor de mens die meer wil met zijn woonomgeving dan er parkeren en doorheen rijden. Een update met wat ik voorbij zie komen en wat je zelf kunt doen voor een mensenstraat.
Op de hoogte blijven per mail?
Via mijn nieuwsbrief kan je op de hoogte blijven van mijn werk. Frequentie: onregelmatig - als ik wat te melden heb.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
