Deze week: Over testosteron en anabolen in de landbouw, wetenschap en het nieuws

‘Kunstmest is de anabole steroïde van de landbouw.’

Dat schreef archeoloog Maikel Kuijpers deze week, in zijn serie over de vier belangrijkste en vervuilendste bouwstenen van onze beschaving.

Dezelfde dag verscheen ook mijn aanbeveling van Testosterone: An Unauthorized Biography, een boek waarin de schrijvers onze culturele aannames over mannelijkheid naast de wetenschap over testosteron leggen, en beide aan een kritische analyse onderwerpen.

‘Lekker testosteronnerig dagje’, grapte ik op Slack tegen collega’s.

De Correspondent: meer voor mannen.

Met de metafoor ‘testosteron’ in mijn achterhoofd viel me nog iets op deze week: onze journalistiek over de huidige stand van de journalistiek.

Want: is onze huidige nieuwscyclus, met zijn monomane obsessie met het produceren van meer nieuwsitems, meer ophef, meer clicks, niet ook gewoon zwaar aan de anabolen?

Dat het anders móét, beargumenteerde Rob Wijnberg een aantal weken geleden. Hoe het anders kan, daar schreven meerdere auteurs deze week over. Zo publiceerde mediacriticus Jay Rosen vijf manieren waarop de media beter verslag kunnen doen van de coronapandemie. Het devies: meer samenwerken, en een focus op waarheid en urgentie, in plaats van productie van nieuws.

Oftewel: minder van dit, please:

Tanmoy Goswami, correspondent Sanity op onze zustersite The Correspondent, beschreef ondertussen hoe de huidige zucht naar nieuwsgaring ertoe leidt dat journalisten bepaalde perspectieven over het hoofd zien. Hij bepleit een andere aanpak voor het zoeken naar ‘experts’ – een die vraagt om openheid, empathie, aandacht, en vooral: tijd. Iets waar in de opgepompte nieuwsmedia nauwelijks ruimte voor is.

Ikzelf, tot slot, reflecteerde deze week in mijn allereerste persoonlijke nieuwsbrief op hoe media aandacht schenken aan homoseksualiteit in het voetbal. Vaak gaat het erover hoe lastig profspelers het zouden krijgen als ze uit de kast zouden komen. Deze focus op negativiteit is misschien goed voor kijkcijfers, maar funest voor homoseksuele spelers: met zo’n insteek duw je ze alleen maar dieper de kast in.

Waar we naar op zoek moeten, zijn verhalen die hen zullen sterken in hun coming-out. Verhalen die laten zien dat jezelf zijn écht de beste keuze is.

Deze verhalen hebben misschien niet voldoende spierkracht om zich in te vechten in de anabole nieuwscyclus. Maar op termijn zullen ze vele malen meer effect hebben dan de steroïde-journalistiek waarin een primeur meer waard is dan een oplossing.

Deze week op De Correspondent

Scheidsrechter John Blankenstein was als een van de eersten in het profvoetbal openlijk gay. Valentijn De Hingh, correspondent Identiteit, spreekt zijn zus Karin Blankenstein. Zij zet zich in voor de acceptatie van lhbti’ers in de sport. Haar stelling: je kunt beter bij de jonge amateurs beginnen dan wachten op profspelers die uit de kast komen.

Dankzij een uitvinding uit 1909 hebben we nu een wereldbevolking van bijna 8 miljard mensen, constateert archeoloog Maikel Kuijpers. Kunstmest is leven, maar zadelt ons ook op met een enorm stikstofprobleem en een almaar uitdijende veestapel. Hoe kunnen we uit deze luxeval ontsnappen?

De Nederlandse luchtmacht schaft vier drones aan die ze kan bewapenen, schrijft correspondent Verborgen Oorlogen Lennart Hofman. Daarmee doet ons land mee aan een nieuw soort oorlogsvoering: hypergespecialiseerd, onzichtbaar en oncontroleerbaar. En waarbij de schutter onkwetsbaar is – in tegenstelling tot het doelwit.

Hoe moeten media van een crisis verslag doen als de regering bewust chaos creëert en desinformatie verspreidt? Mediacriticus Jay Rosen (New York University) raadt aan: werk samen, bepaal wat écht belangrijk is en hap niet als een regeringsleider zich absurd gedraagt.

Het reproductiegetal is van grote invloed op het coronabeleid. Maar die R vertelt ons niet alles over de verspreiding van het virus – het is slechts een gemiddelde. Daarom moeten we volgens correspondent Ontcijferen Sanne Blauw ook naar een andere variabele kijken: k.