Als kiezers, als journalisten, als burgers, als schrijvers, als deelnemers aan wat ooit beschouwd werd als een veilige democratie, leven we dezer dagen in de VS in wat schrijver Masha Gessen ‘een autocratie in wording’

Laat dat even tot je doordringen: een autocratie in wording... ‘de opmaat naar de uitoefening van autocratische macht’.

Als een politicus die macht heeft verworven probeert die macht te gebruiken om een autocratische staat te vestigen, dan noemen we dat een autocratie in wording. De volgende stadia in het proces zijn ‘een autocratische doorbraak’ en een ‘consolidatie van de autocratie’. Ik hoop dat we beide punten nooit bereiken. Maar ik kan niet in het volste vertrouwen zeggen dat het nooit zover komt. Masha Gessen ook niet Surviving Autocracy).

pleitte ik ervoor dat de grote nationale nieuwsorganisaties threat-modeling-teams zouden moeten samenstellen als ze verslag doen van de regering-Trump en de verkiezingen van 2020. Ik maakte me zorgen omdat de Amerikaanse democratie in gevaar is. Traditionele verkiezingsjournalistiek kan dat soort bedreigingen onvoldoende het hoofd bieden. Maar hoe ziet zo’n team er in de praktijk uit?

Ik sprak met twee mensen die ervaring hebben met threat modeling in een vijandige omgeving, en vroeg ze me te helpen nadenken hoe het kan worden ingezet in een journalistieke omgeving.

De een is op dit moment bijzonder hoogleraar Rechten aan de Universiteit van Georgetown. Tussen 2015 en 2017 was hij Senior Directeur Terrorismebestrijding in de Nationale Veiligheidsraad, waar hij deelnam aan zogeheten Daarbij wordt een bepaalde bedreiging gesimuleerd en worden de consequenties doorgesproken (dit heet ook wel ‘threat ideation’).

Als een ‘klant’ die namens de regering aan terrorismebestrijding werkte, maakte hij gebruik van de producten van de threat-modeling-teams van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Hij schreef eerder ook over Donald Trumps aanvallen op

Mijn andere bron is die eerder Chief Security Officer bij Facebook was en Chief Information Security bij Yahoo. Hij omschreef die rollen als ‘de hoogste persoon binnen een bedrijf die de systemen, software en andere technische bezittingen beschermt tegen aanvallen van Met wat ik leerde van Josh Geltzer en Alex Stamos – en uit een off-the-record-briefing over de bedreigingen van verkiezingen die ik laatst volgde bij het Aspen Institute – zie ik het als volgt voor me:

De aanbeveling: De grote Amerikaanse nieuwsorganisaties – ABC, CBS, NBC, CNN, NPR, PBS, AP, Reuters, New York Times, Washington Post – zouden threat-modeling-teams moeten vormen, net zoals ze opiniepeilers hebben. Deze teams zouden de komende in kaart moeten brengen wat de belangrijkste bedreigingen zijn voor eerlijke en vrije verkiezingen en de Amerikaanse democratie, zodat hun redacties er actie op kunnen ondernemen.

Wat is threat modeling en hoe werkt het?

‘Threat modeling is een manier om dreigingen zo te omschrijven dat we in staat zijn om ze te voorkomen, ze kleiner te maken en er op kunnen reageren’, zegt Josh Geltzer. ‘Door gevaren te identificeren en te beschrijven, kunnen we ze beter aanpakken.’ Het doel is je niet alleen zorgen te maken, maar systematisch kwetsbaarheden op te sporen en voorbereid te zijn op aanvallen.

Alex Stamos omschrijft het zo: ‘Threat modeling is een formeel proces waarin een team in kaart brengt wie mogelijke tegenstanders van een bepaald systeem zijn, en waar ze toe in staat zijn. En je analyseert ermee op welke plekken het systeem is blootgesteld aan de grootste gevaren. Die twee gegevens voeg je samen in een model van de grootste kwetsbaarheden, en de plekken waar de aanvallen waarschijnlijk op gericht zullen zijn.’

Wat is er nodig voor goede threat modeling?

Geltzer: ‘Je moet goed snappen wat je in de eerste plaats probeert te beschermen. Je moet ook expertise hebben in de dreigingen die waarschijnlijk zullen ontstaan. Wat betreft Donald Trump die de Amerikaanse democratie in gevaar brengt: dat kan betekenen dat je mensen raadpleegt die serieus onderzoek hebben gedaan naar

Over andersoortige bedreigingen hebben redacties vaak al expertise in huis, in de vorm van verslaggevers die hun gebied

Je moet in de huid van je tegenstanders kunnen kruipen, en leren denken zoals zij. Daarvoor heb je de juiste instelling nodig, zegt Geltzer, waarbij ‘je bedreigingen serieus neemt zonder ze te groot te maken (wat kan gebeuren als je er lang en veel over nadenkt!), maar ook zonder ze te onderschatten’ – wat kan gebeuren door vooringenomenheid, of druk van de organisatie.

Wat doen threat modelers zoal?

Ze brengen in kaart waar kwetsbaarheden zitten en op welke plekken het systeem het meest is blootgesteld aan mogelijke aanvallen – Stamos noemt dit attack surfaces. Van elke plausibele dreiging proberen ze vast te stellen hoe ernstig de gevolgen zijn, én hoe waarschijnlijk het is dat de dreiging bewaarheid wordt. De zorgvuldige combinatie van die twee gegevens bepaalt de urgentie. Zoals Josh Geltzer zei: threat modelers bestuderen hoe een aanval kan worden voorkomen, hoe de schade beperkt kan worden als die aanval toch plaatsvindt, en wat in dat geval de juiste reactie is.

Threat modeling komt ook terug in oefeningen die een organisatie kan doen om zich voor te bereiden op dreigingen. Bij Facebook organiseerde Stamos ‘Red Team’-oefeningen. ‘Een Red Team is een groep interne of ingehuurde adviseurs die doen alsof ze tegenstanders zijn, en die zich zo geloofwaardig mogelijk gedragen’, zegt Stamos. ‘Bij Facebook deden we twee keer per jaar zo’n oefening. Bij het maken ervan bestudeerden we een werkelijke mogelijke vijand – zeg het Chinese ministerie van Veiligheid.’

Wat levert goed uitgevoerde threat modeling op?

Een van de antwoorden: het helpt kiezen hoe je je schaarse middelen verdeelt. Stamos vertelt dat in zijn beveiligingsteam een beperkt aantal mensen zat, die maar een beperkt aantal projecten konden doen. Met threat modeling kun je bepalen hoe je je budget inzet. De vergelijking met een redactie is duidelijk: je hebt maar een beperkt aantal verslaggevers. Je kunt maar een beperkt aantal onderzoeksprojecten doen. Met Trump aan de macht is er altijd een constante stroom nieuws. Hoe bepaal je wat urgent is?

Nog een antwoord: threat modeling is een middel om bewustzijn te creëren bij je mensen. Als je het goed doet, maken threat modeling en threat ideation je werknemers bewuster van gevaren die door routines of aannames misschien onderbelicht zijn geraakt.

Wat voor nut kan threat modeling nog meer hebben voor een redactie?

beschreef ik de Threat Urgency Index, een soort lijst waarop de belangrijkste bedreigingen (voor de verkiezingen en de Amerikaanse democratie) zijn samengevat en gerangschikt, door te analyseren hoe waarschijnlijk en hoe acuut elke bedreiging is, en hoeveel impact die heeft.

Die Index zou op een website moeten staan, die elke keer als er nieuwe informatie is wordt geüpdatet. Je zou je ook moeten kunnen inschrijven op de Index in de vorm van een nieuwsbrief. Op dit moment zou bijvoorbeeld hoog op de lijst staan hoe kiezers bang worden gemaakt dat stemmen via de post niet werkt. Of Trumps oproep aan gewapende milities om de stembusgang ‘te beschermen’ als er onenigheid ontstaat over de uitslag.

Nog een toepassing: het organiseren van oefeningen die redacties er bewuster van maken dat het nieuwssysteem mogelijk wordt gemanipuleerd, hoe dichter we bij de verkiezingsdag komen. ‘Meest voor de hand liggend zijn zegt Alex Stamos. ‘Werkte perfect in 2016. Waarom nu niet weer?’

Welk probleem lost threat modeling op?

In de beroemde woorden van voormalig Trump-adviseur Trumps methode om de nieuwsmedia buitenspel te zetten is alles en iedereen te overspoelen met shit. Er zijn altijd te veel dingen om aandacht aan te geven. Threat modeling kan helpen de dingen die eng klinken te scheiden van de dingen die daadwerkelijk eng zijn – en die ook nog waarschijnlijk zijn.

Een ander antwoord op deze vraag komt van Kyle Pope, de hoofdredacteur van de Columbia Journalism Review, die onlangs

‘Het Amerikaanse volk staat op het punt een periode van dood en economische ellende te betreden. Dat is waar het bij de verkiezingen van 2020 om draait. En van die verkiezingen is de betrouwbaarheid in het geding, vanwege de en de invloed van om nog maar te zwijgen over de onderdrukking van kiezers – door maar ook door als de manipulatie van De pers moet verder kijken dan campagneverslaggeving en zijn rol pakken als

Om de democratie te beschermen volstaat het niet om alleen maar te reageren op wat er tussen nu en 20 januari allemaal het nieuws in dendert. Je moet vooruit zoomen, in een oogopslag gevaren zien, en die informatie vervolgens gebruiken om vandaag en morgen keuzes te maken. Threat modeling helpt je in de tijd te bewegen.

Als threat modeling iets defensiefs is, wat zijn journalisten dan precies aan het beschermen?

Als je een threat-modeling-team wil inzetten, dan moet je eerst weten wat je precies aan het beschermen bent, en waartegen. Die verantwoordelijkheid moet je voelen. Wat iets heel anders is dan gewoon verslag doen van wat er op je afkomt.

Eerder schreef ik al in als je niet wil worden meegesleurd door de agenda van Donald Trump, moet je een glashelder beeld van je eigen agenda hebben. Maar wat moet er op die agenda staan? Ik denk de verdediging van de Amerikaanse democratie en haar centrale ritueel: vrije en eerlijke verkiezingen, die vertrouwen scheppen in de uitkomst, en een vreedzame machtsoverdracht mogelijk maken.

Voorheen in de moderne tijd konden journalisten in verkiezingstijden rekenen op een stabiel systeem, waardoor ze konden focussen op de strijd zelf. Maar in 2020 gaat dat niet op, want het is zeker niet vanzelfsprekend dat er eerlijk en vrij gestemd gaat worden. Journalisten moeten hun vlag planten op de heilige grond van wettelijke verkiezingen, om die tegen alle mogelijke bedreigingen te beschermen. Threat modeling kan daarbij helpen. Daarom zouden grote nieuwsorganisaties het moeten oppakken.

Dit artikel verscheen eerder op en werd vertaald door HP van Stein Callenfels.

To protect democracy, journalists need to learn to think like hackers and spies Read this article in English

Meer lezen?

Vier radicale manieren waarop de media de Amerikaanse democratie kunnen beschermen tegen Trump Donald Trump verspreidt leugens over het coronavirus en probeert het vertrouwen in de verkiezingen te ondermijnen. De Amerikaanse democratie staat op het spel. Daarom gelden de traditionele journalistieke mores niet meer. Lees het artikel hier