Ik keek vorige week een verkiezingsfilmpje van Jesse Klaver, die mij de woningmarktproblematiek uitlegde. Zo’n beetje elke klassevijand kreeg een veeg uit de pan: buitenlandse beleggers, huisjesmelkers, Stef Blok. De problemen op de woningmarkt bleken – niet geheel onverwacht – te wijten aan een overschot aan marktwerking en neoliberalisme.

In deze podcast waag ik (die andere Jesse) dat clichématige linkse verhaal enigszins te nuanceren. In grote delen van Nederland is een vierkante meter veel meer waard dan het kost om erop te bouwen. Als het puur aan de markt lag, dan zou er nu dus een gierende bouwwoede heersen. Maar waarom krijgen we dan geen woningen?

Het is de paarse krokodil op de Nederlandse woningmarkt: er is geen vierkante meter in Nederland waar geen gedetailleerde plannen voor bestaan. Wat is landbouwgrond en wat is bouwgrond? Waar mag je bouwen? Hoeveel mag je daar bouwen? Mag je daar alleen werken of ook wonen? Hoe hoog moeten de plafonds zijn? Hoe steil de trappen? Hoeveel parkeerplekken moet je daar aanleggen?

Dit zijn allemaal zaken die de overheid regelt in dikke bestemmingsplannen, vergunningsprocedures en bouwbesluiten. Nu kunnen er best goede redenen zijn voor zulke bouwbeperkende regelgeving, maar er kunnen ook slechte redenen zijn voor zulke regels. En daar hebben we het in deze podcast over.

Lees ook:

Over deze oplossing voor de woningnood hoor je nooit iemand Een miljoen huizen erbij, hoor je steeds in het debat over de woningnood. Maar er is ook een andere optie: de bestaande vierkante meters beter verdelen.

 Lees het artikel van Josta van Bockxmeer terug