Deze week: Wetten verdienen alle aandacht

Kun je drie wetten noemen die de Tweede Kamer dit jaar heeft aangenomen?

Twee wetten dan?

Eentje?

Nee?

Ik ook niet.

Wetgeving is de kern van het parlementaire ambacht. De tastbare manifestatie van datgene waar het politici om te doen is: de wereld verbeteren. Toch krijgt 80 procent van alle wetsvoorstellen geen letter of seconde in een krant of journaal.

Nu is dat ook niet altijd goed te doen. Er is vrij veel wetgeving: elk jaar worden zo’n twee- à driehonderd wetsvoorstellen gedaan, zo’n duizend amendementen aangebracht, en vele duizenden moties ingediend. 

Veel van die teksten zijn nogal technisch en dus niet simpel te begrijpen voor parlementair journalisten. Laat staan voor het gewone publiek.

En of een nieuwe wet goed werkt – sterker: of een wet überhaupt wordt in- of uitgevoerd – weten we soms pas na maanden of jaren.

Maar wat we wel kunnen doen is terugblikken. Wat is een goede wet? Wat is een doeltreffend amendement? En hoe weet je dat? Hoe is de wereld een stukje beter geworden dankzij wet X, amendement Y, motie Z? In een serie verhalen willen we de kern van het politieke werk – het maken van wetten – centraal zetten.

Wetten maken is voor een deel net als brood bakken: het is vakmanschap. Bakkers kunnen vrij lang vertellen over hun favoriete brood – het vereist diepe kennis van de ingrediënten en het productieproces, en de juiste moederdesem. 

Op dezelfde manier kunnen politici vertellen over hun favoriete wet. Achter elke onbeschreven wet of amendement gaan bloed, zweet en tranen schuil – en over elke wet zijn tal van vragen te stellen. Met de antwoorden op die vragen willen we een poging doen een voller begrip van het vak politiek te krijgen – te beginnen met de successen.

In de eerste aflevering van deze serie: Europarlementariër Tineke Strik (GroenLinks) werkt in de langzaamste, maar krachtigste wettenmachine die we kennen. Zomaar iets agenderen kan niet. Maar lukt dat, dan heb je ook wat.

De komende tijd vragen we meer politici naar hun favoriete wet. Wil je de serie volgen? Dat kan op de collectiepagina, door op ‘collectie volgen’ te klikken.

Nu ben ik heel benieuwd, wat is jouw favoriete wet? En waarom?

Verder deze week op De Correspondent:

Je zou het niet denken als je het nieuws over overstromingen in Limburg hebt gevolgd, maar Nederland heeft een droogteprobleem. We hoppen van recorddroogte naar recordneerslag. Dat is funest voor de natuur, de landbouw én de mens. Maar volgens Rolf Schuttenhelm is er een oplossing: droogtebuffers, die overtollig water opzuigen en bij droogte langzaam leeglopen.

Het aantal coronabesmettingen loopt hard op. Een dubbel-demissionair kabinet tast mis en biedt excuses aan. Nederland is beland op een politiek kruispunt van wegen naar nergens. Grijpt de Kamer haar verantwoordelijkheid of moet iedereen naar het Malieveld? Correspondent Politiek Marc Chavannes over de ultieme stilstand.

Miranda heeft een traumatische jeugd. Als ze zelf moeder wordt, dreigt de geschiedenis zich te herhalen. Ze neemt de zwaarste beslissing van haar leven en zoekt hulp. ‘Er is maar één ding moeilijker dan je kinderen afstaan: accepteren dat dit beter voor ze is.’ Correspondent Vooroordelen Vera Mulder spreekt Miranda over hoe ze tot deze keuze is gekomen en wat de pleegzorg voor haar heeft betekend.

Wie kwetsbaar is, kan alle hulp gebruiken. In een nieuwe serie brengt correspondent Twijfel Hizir Cengiz mensen in beeld die zichzelf én anderen helpen. In deze aflevering: Rosetta, die moeite heeft met lezen en schrijven, maar ook taalambassadeur is.