Waarom Taiwan vreest dat het Hongkong achterna gaat 130 kilometer uit de Chinese kust ligt een welvarend eiland met 23 miljoen veelal goed opgeleide en kosmopolitische inwoners. Miljardenondernemingen als computerfabrikant Asus en containergigant Evergreen komen er vandaan. Toch wordt de Republiek China – niet te verwarren met de Volksrepubliek China en beter bekend als Taiwan – door slechts veertien landen erkend als zelfstandige staat. Nu de laatste democratische principes in het semi-autonome Hongkong worden verpulverd door het Chinese regime in Beijing, zijn de Taiwanezen bang dat zij na Tibet, Xinjiang en Hongkong het volgende slachtoffer zijn van Chinese overheersing. Het magazine van The New York Times legt steengoed uit hoe de diffuse diplomatieke verhouding tussen Taiwan en China sinds de Tweede Wereldoorlog in elkaar steekt. Zomaar een voorbeeld: het Taiwanese ministerie van Buitenlandse Zaken heet de Raad voor Vastelandszaken. (Riffy Bol, algemeen redacteur) The New York Times Magazine: ‘Is Taiwan Next?’ (Leestijd: 1 uur en 5 minuten)
Flitsbezorging: juist géén verrijking voor je leven Het moet niet veel gekker worden: je boodschappen thuis bezorgd binnen tien tot twintig minuten. Op de Nederlandse markt zijn nu vier zogenaamde flitsbezorgers actief. Door dit soort technologische oplossingen voor niet-bestaande problemen wordt ons leven steeds gemakkelijker en houden we steeds meer tijd over voor de dingen in het leven die er echt toe doen. Althans: dat is wat we denken. Maar wat doet het met ons als we eraan gewend raken dat onze behoeften altijd en binnen no time vervuld kunnen worden? En fundamenteler nog: wat doet het met ons mens-zijn als veel interactie uit het ‘echte’ leven verdwijnt? (Emy Demkes, correspondent Kleding) Vrij Nederland: ‘De flitseconomie: waarom meer gemak niet altijd leidt tot meer geluk’ (Leestijd: 15 minuten, gratis proefabonnement vereist)
Waarom hedendaagse natuurbescherming bosbranden in de hand werkt Om verwoestende natuurbranden te voorkomen, moet je zorgen dat er geen brand ontstaat. Een logische gedachte, die natuurlijk volledig omarmd wordt door natuurbeheerders in de Verenigde Staten en Europa. Oorspronkelijke bewoners van de VS, die van oudsher juist regelmatig stukken bos in brand staken, werden daarvoor in de gevangenis gegooid. Maar het tij keert. Beheerders realiseren zich nu dat het brandbare materiaal dat zich in de afgelopen honderd jaar in natuurgebieden opstapelde, een van de oorzaken is van de allesverwoestende recordbranden in Californië. Brand kost onder wilde dieren veel levens, maar toch kan juist het toelaten van brand ook gezien worden als natuurbescherming. Veel planten en dieren, zoals gigantische ponderosabomen en zeldzame lijsters, hebben voor hun voortbestaan regelmatige branden nodig. (Thomas Oudman, correspondent Voedsel) The Washington Post: ‘Fighting Fire With Fire’ (Lees- en kijktijd: 15 minuten)
Zo ingeburgerd is doping in Nederland (en niemand die er wat aan doet) Eén kuurtje anabole steroïden en elke dag aan de gewichten hangen: veel meer is niet nodig voor de moderne man om een adonislichaam te krijgen. Kost je zo’n 30 euro per week, en daar kan geen enkel sportprogramma zonder doping tegenop. Nederland is, het zal ook eens niet, een van de grootste producenten en exporteurs van het goedje. In een driedelige podcastserie laat NRC-verslaggever Camil Driessen zien hoe normaal doping voor Nederlandse mannen is geworden, hoe makkelijk anabolen te verkrijgen zijn, en hoe weinig er tegen deze illegale middelen wordt gedaan. (Anna Vossers, eindredacteur) NRC: ‘Doping Doodnormaal’ (Luistertijd: 3 afleveringen van gemiddeld 25 minuten)
Deze familie veroorzaakte mede de Amerikaanse opiatencrisis ‘You know you make me want to sell. OxyContin! Sell. MS Contin!’ Uitgevoerd door de verkoopmanager van Purdue Pharma op de melodie van ‘Shout’ van The Isley Brothers. Alleen al voor die beelden is Last Week Tonight deze week het bekijken waard. Even ter herinnering: OxyContin en MS Contin zijn sterk verslavende pijnstillers die honderdduizenden Amerikanen het leven kostten en Purdue Pharma en de eigenaars van dat bedrijf, de familie Sackler, stinkend rijk maakten. De Sacklers, zo leren we in deze aflevering, ontspringen weer eens de juridische dans, al is er geen greintje twijfel dat zij rechtstreeks verantwoordelijk waren voor de perfide marketingcampagne van deze pijnstillers. Als je rijk genoeg bent, is gerechtigheid een rekbaar begrip. (Ruben Mersch, correspondent Big Pharma) Last Week Tonight: ‘Opioids III: The Sacklers’ (Kijktijd: 25 minuten)