Ter context bij Afghanistan: het Nederlandse verleden in vredesmissies Toen de Bosnische enclave Srebrenica in 1995 viel, was ik net als de makers van deze podcast nog een kleuter. En hoewel het een veelbesproken onderwerp bleef in de jaren die volgden, heb ik nooit echt meegekregen wat er toen in voormalig Joegoslavië is gebeurd. Nu de taliban in Afghanistan de overhand hebben en er veel wordt gesproken over de rol van Nederland bij internationale vredesmissies, wordt er weer vaak gerefereerd aan Srebrenica en de latere motivatie van Nederland om mee te doen aan de oorlog in Afghanistan. Om het huidige debat goed te kunnen volgen, luisterde ik naar ‘De Val van Srebrenica’. (Heleen Emanuel, redactioneel developer) NPO Radio 1: ‘De Val van Srebrenica’ (Luistertijd: 8 afleveringen van gemiddeld 25 minuten)
Het Amerikaanse recht op abortus is serieus in gevaar In de Amerikaanse staat Texas geldt sinds kort een verbod op abortus na zes weken zwangerschap én een ‘beloning’ van 10.000 dollar als je iemand die zich ‘schuldig’ maakt aan voortijdige zwangerschapsafbreking succesvol aanklaagt. Margaret Atwoods theocratie Gilead had het niet venijniger kunnen bedenken. Nu het Hooggerechtshof weigert de Texaanse abortuswet te blokkeren, dreigen de VS qua seksuele vrijheid af te drijven naar de strenge mores van de jaren vijftig. Roe v. Wade, de baanbrekende rechtszaak die abortus in Amerika in 1973 legaliseerde, wordt van alle kanten belaagd. Behalve Texas pogen ook de conservatieve staten Mississippi, Alabama, Arkansas en Oklahoma het recht op abortus in te perken. Na het vertrek van de Republikeinse president Donald Trump staat het onderwerp lager op de agenda, terwijl het uitkleden van reproductieve rechten voor Amerikaanse vrouwen op staatsniveau gewoon doorgaat onder Democraat Joe Biden. (Riffy Bol, algemeen redacteur) Vice: ‘The Last Summer of Roe v. Wade’ (Leestijd: 15 minuten)
Zo gaat wonen in tijden van klimaatverandering eruitzien Deze zomer onderzocht de Volkskrant ambitieuze klimaatdoelen voor Nederland in 2030. Het laatste voornemen blijkt verrassend realistisch te zijn: een zelfvoorzienende, drijvende stad op het water. Met dobberende huizen, maar ook een voetbalstadion, kerken en moskeeën, zelfs een McDrijf. Een deel van de ‘city apps’, zoals de losse gebouwen worden genoemd, bestaat zelfs al: zo drijven er in Rotterdam een koeienstal en een stukje park. In Zwolle dobbert een heel zonnepark op een meer. En de bedenkers van de drijvende stad – Koen Olthuis van architectenkantoor Waterstudio en Rutger de Graaf van projectbureau Blue21 – hebben in het buitenland nog veel grotere opdrachten: een drijvende woontoren in Dubai en een complete stad op het water bij de Malediven. (Josta van Bockxmeer, correspondent Wonen) De Volkskrant: ‘Oplossing woningnood en stijgende zeespiegel: bouw een drijvende stad. En dat blijkt relatief een makkie’ (Leestijd: 10 minuten, proefabonnement vereist)
Een to-do-lijstje voor op het bureau van de nieuwe minister van Landbouw Het is groot nieuws: boeren onteigenen is geen taboe meer in Nederland. Dat was het stiekem nooit, want het gebeurt regelmatig met het oog op een nieuwe weg of andere bebouwing. Maar in de stikstofcrisis slaat de regering een nieuwe toon aan. Rondom de verkiezingen waren de grootste partijen nog mordicus tegen verplichte maatregelen voor boeren. Die omslag biedt perspectief. Want het is alweer ruimschoots ondergesneeuwd, maar onderzoeksplatform Investico ontdekte eind vorig jaar dat de hele crisis opgelost zou zijn met het stopzetten van slechts 25 specifieke bedrijven. Een mooi lijstje voor de komende minister van Landbouw. Of kunnen we het alvast demissionair regelen? (Thomas Oudman, correspondent Voedsel) De Groene Amsterdammer: ‘Waar kalkoenen klokken zwijgen de hijskranen’ (Leestijd: 15 minuten)
De echte rekening voor die spotgoedkope taxiritten en razendsnelle bezorging komt nu pas Spotgoedkope Uber-ritjes, voor een paar euro razendsnel je boodschappen thuisbezorgd (Gorillas) of onbeperkt video’s streamen voor 10 euro per maand. Jarenlang konden we de levensstijl van Balenciaga leven met de budgetten van Banana Republic, schrijft journalist Kevin Roose in dit artikel. Hoe? Doordat investeerders een groot deel van de rekening op zich namen. Maar aan het gouden tijdperk van de ‘Millennial Lifestyle Subsidy’, zoals Roose de periode van 2012 tot 2020 noemt, komt nu een einde. De (blijvende) schade die durfkapitalisten hebben aangericht is groot. (Emy Demkes, correspondent Kleding) The New York Times: ‘Farewell, Millennial Lifestyle Subsidy’ (Leestijd: 10 minuten)