Ronald Reng – schrijver van de biografie van de overleden keeper – heeft een boek geschreven over drie voetbaltalenten, die hij sinds 2013 heeft gevolgd: Der große Traum: Drei Jungs wollen in die Bundesliga. Een van de ‘Jungs’, haalt zowaar het schier onhaalbare doel, profvoetballer in de Bundesliga worden.

De Frankfurter Rundschau had waarin Reng de bekerfinale Eintracht Frankfurt-Bayern München vanuit Wolfs perspectief beschrijft. Het mooie is dat Wolf, miljonair inmiddels, nog steeds nauwelijks kan geloven dat hij zo ver is gekomen. Het boek is een absolute leestip, schrijft het boek als een roman en in mooie, clichévrije zinnen, die het verdienen om in het Nederlands vertaald te worden, zeker omdat het thema universeel is.

Nog een mooi boek

Ik las na lange tijd weer eens een roman: (‘Klara en de zon’) van Kazuo Ishiguro. Het gaat over Klara, een Kunstmatige Vriend (‘AF, of Artificial Friend’), een mensachtige robot dus met kunstmatige intelligentie, en haar vriendschap met het meisje Josie, verteld vanuit Klara’s perspectief. Korte recensie: schitterend boek.

De vorige roman die ik las en me kan herinneren, was van Gary Shteyngart, dat ging over, onder meer, de verslaving van mensen aan hun smartphones en aan ratings. Dat was in 2010 bizar om te lezen en nog geen vijf jaar later profetisch. Hopelijk is Klara and the Sun dat niet.

Ishiguro kan wel redelijk schrijven – vandaar die Nobelprijs waarschijnlijk – en ook wel aardig praten. Luister How to Fail van schrijver Elizabeth Day. Ishiguro (66) praat met sympathieke spijt over het feit dat hij als ‘alfa’ iemand is van de meningen en stijl en emoties en minder een bèta (zoals zijn vader was) van de feiten, ratio en waarheidsvinding. De onbevangenheid waarmee Ishiguro praat over wat hij niet weet is mooi.

Mooi boek, mooi strand.

Verder las ik uit 2006 van een invloedrijke Amerikaanse epidemioloog, (met drie co-auteurs). Henderson c.s. vragen zich in het stuk af wat de wereld moet doen als een serieuze grieppandemie om de hoek komt kijken. De korte samenvatting: niets. Behalve een hopelijk niet al te slecht vaccin ontwikkelen.

Het document ademt een defaitisme dat me een beetje deed denken aan het Nederlandse mondkapjesstandpunt (en andere ogenschijnlijke passiviteit). Sommige landen hebben het afgelopen anderhalf jaar misschien de ‘wijsheid’ bevestigd dat maatregelen zinloos zijn; andere (China, Zuid-Korea) hebben helder gemaakt dat deze positie onzin is. Hoe dan ook, ik probeer het wat beter te begrijpen – later misschien meer hierover.

Ten slotte kreeg mijn jongste dochter haar voet tussen de spaken van de tandem waar ik met haar op zat. Ik kan je dit van harte afraden. Mijn advies: pas op.

Leestips

  1. Tamar Stelling het loslaten van ingenomen stellingen.
  2. Geheel in stijl met Ishiguro las ik over die scheidsrechters in het honkbal vervangt.
  3. Rory Smith
  4. Robert Frank over de noodzaak tot vaccineren vanuit libertarisch perspectief.
  5. John Burn-Murdoch vat over besmettelijkheid en vaccinatie samen.
  6. Simon Kuper
  7. uit een boek over Roger Federer.