Analyse

‘Van het Russisch gas af’ – da’s makkelijk gezegd. Maar slikken we ook de pijnlijke consequenties?

Rutger Bregman& Jesse Frederik

Een nieuwe aflevering van De Rudi & Freddie Show! Deze keer hebben we het over de Europese afhankelijkheid van Russisch gas, en stellen we de simpele vraag: kunnen we ervanaf? En zo ja, hoe dan?

Neem in deze dagen maar eens een podcast op die nog actueel is op het moment dat je de aflevering publiceert. Terwijl de geschiedenis in een krankzinnige stroomversnelling is beland, kunnen we van één ding vrij zeker zijn: Europa heeft volgende week, volgende maand én volgend jaar nog honderden miljarden kubieke meters aardgas nodig. En daarvoor zijn we vooral afhankelijk van Rusland.

Sterker nog, terwijl in de afgelopen dagen de tanks oprukten in de richting van Kyiv, kwam er alleen maar méér Russisch gas door Oekraïense pijpleidingen richting Europa. Ongeveer 40 procent van het gas dat we in Europa gebruiken om stroom op te wekken, fabrieken te laten draaien en huizen te verwarmen, komt uit Rusland.

Kúnnen we wel zonder Russisch gas?

Het is makkelijk te roepen dat we zo snel mogelijk van Maar kan het ook in de praktijk? Hoe wekken we onze energie nog op als we tegelijkertijd de Duitse en Belgische kerncentrales uitzetten, de Groningse gaskraan dichtdraaien, biomassa in de ban doen en kolencentrales sluiten? De pijnlijke waarheid is dat zonne- en windenergie nog maar een fractie van onze energiebehoefte dekken.

Oftewel: de oorlog in Oekraïne herinnert ons er wederom aan dat onze economie nog door en door fossiel is, en dat we niet zomaar zonder gas kunnen. Een pleidooi om ‘van het Russisch gas’ af te gaan zou dan ook zo concreet mogelijk moeten zijn over de grote consequenties voor ons allemaal. Een geel-blauw vlaggetje in je Twitterprofiel is één ding, maar zijn we ook bereid om echte offers te brengen?

Leesvoer bij deze aflevering:

Als altijd zijn wij bereikbaar op rudienfreddieshow@decorrespondent.nl voor al jullie vragen en opmerkingen!