Microplastics in het bloed van mensen ontdekt

Onderzoekers hebben voor het eerst microplastics in het bloed van mensen gevonden.^* Deze minuscule plastic deeltjes (soms maar 0,0007 mm groot), blijken zo door het lichaam te kunnen reizen en zich te nestelen in organen.

Dat de kleine deeltjes via voedsel, water en lucht het menselijk lichaam binnen konden komen, was al langer bekend. Onduidelijk blijft wat deze ontdekking voor de gezondheid van mensen betekent.

Voor het onderzoek, uitgevoerd door wetenschappers van de Vrije Universiteit in Amsterdam, werd het bloed van 22 volwassenen geanalyseerd. In totaal vonden ze bij 17 van hen microplastics in het bloed. Het grootste deel daarvan, de helft, bleek van PET-plastic te zijn. Het soort plastic waar Coca-Cola en andere frisdrankflessen van gemaakt worden, evenals synthetische kleding als polyester. Een derde bestond uit polystyreen, gebruikt voor de verpakkingen van producten en voedsel, en een deel bevatte polyethyleen, waarvan plastic tasjes worden gemaakt.

Hoewel niet bekend is of en wat voor schade ze kunnen veroorzaken, maken onderzoekers zich al langer zorgen om de aanwezigheid van microplastics in het menselijk lichaam. De aanwijzingen op mogelijke negatieve effecten zijn er genoeg, zo liet correspondent Tamar Stelling al zien.^*

Ze sprak onder meer met Dick Vethaak, een van de auteurs van het net gepubliceerde paper, over de aanwijzingen die er zijn voor mogelijke gezondheidseffecten. Zoals dierenexperimenten die uitwijzen dat de aanwezigheid van nanoplastics (zo worden de allerkleinste deeltjes plastic genoemd) hersenschade veroorzaken bij vissen.

Een van de grote onzekerheden om te bepalen in welke mate de deeltjes schadelijk zijn, heeft te maken met de vraag op welke schaal mensen blootgesteld worden aan microplastics. Duidelijk is dat ze overal om ons heen zijn.

Ze komen van plastic tasjes, verpakkingen, maar ook van autobanden, glitters, cosmeticaproducten, luchtvervuiling én van kleding af . De laatste decennia is een steeds groter aandeel van onze kleding van synthetische materialen gemaakt, schreef ik eerder.^* Niet alleen via de lucht – wapper maar eens met een fleecevest in het zonlicht en zie wat ervanaf komt – maar ook door het wassen van kleding komen de microvezels uiteindelijk in ons drinkwater terecht.

Kledingbedrijven en wasmachinefabrikanten lijken zich hier steeds meer van bewust en nemen hier en daar maatregelen.^* Maar grote actie zal pas echt volgen als duidelijk is waartoe deze onzichtbare deeltjes nu echt in staat zijn – of waartoe niet. En dat onderzoek zal, zo gok (en hoop) ik, niet al te lang meer op zich laten wachten.