Had de verfilming van Thomas Manns novelle De dood in Venetië vijftig jaar later plaatsgevonden, dan zou regisseur Luchino Visconti mogelijk het onderwerp zijn geweest van een spraakmakende uitzending van #BOOS. Zijn zoektocht naar puberale perfectie bracht Visconti naar Stockholm, waar zijn oog viel op Björn Andrésen, een Scandinavische kruising van Timothée Chalamet en River Phoenix. Andrésen werd geselecteerd om de rol van de 14-jarige Tadzio, de ‘platonische Lolita’ van hoofdpersoon Gustav von Aschenbach, te vertolken op het witte doek.
De oncomfortabele beelden van de jonge Zweed zouden tegenwoordig een schandaal ontketenen, maar in 1971 zag de wereld er heel anders uit. Andrésen werd een internationale superster, bracht melancholische Japanse muziek uit, en zijn blonde lokken en egale jukbeenderen vormden een belangrijke inspiratie voor androgyne filmpersonages. Visconti prees hem aan als ‘the most beautiful boy in the world’. Voor Andrésen werd dat stigma eerder een vloek dan een zegen.
De documentaire The Most Beautiful Boy in the World laat zien wat er kan gebeuren wanneer een minderjarig Hollywoodidool niet kan rekenen op sociaal-emotionele bescherming door de volwassenen om hem heen.
/dc-useruploads-images/08f461af3045461db08d82379c9c187d.png)