Aleksej Navalny betaalde de hoogste prijs voor zijn strijd tegen het Poetin-regime. Laten we hem niet vergeten
Wat een surreële ervaring moet het zijn om de man die jou probeerde te vermoorden daarover te horen vertellen. In de documentaire Navalny deed de Russische oppositieleider Aleksej Navalny zich voor als inlichtingenchef en liet hij een onnozele chemicus uitleggen hoe een doodseskader een paar maanden eerder zijn onderbroek had volgesmeerd met het zenuwgif novitsjok. Even later stak Navalny met bijtende humor de draak met de klungeligheid van het Russische spionagewerk.
Navalny overleefde die moordaanslag in 2020 ternauwernood. Hij was jarenlang een doorn in het oog van president Vladimir Poetin, die hem steevast weigerde bij zijn naam te noemen. Navalny’s video’s over de corruptie in het Kremlin trokken miljoenen kijkers. En zijn beslissing om na een korte herstelperiode in Duitsland terug te keren naar Rusland – waar hij direct voor dertig jaar in een strafkolonie zou verdwijnen – maakte zijn strijd voor een democratisch Rusland tot een oprechte.
Op 16 februari 2024 overleed hij op 47-jarige leeftijd in het uiterst afgelegen Siberische strafkamp IK-3, boven de poolcirkel. Een bloedprop, aldus de Russische staatsomroep RT.* Natuurlijk vermoord door Poetin, zeggen de Oekraïense president Volodymyr Zelensky,* Europese Commissievoorzitter Ursula von der Leyen* en de Britse Kremlincriticus Bill Browder.*
Navalny is een krachtige getuigenis over een immens dappere politicus die stierf als martelaar. ‘Als ze besluiten mij te doden’, zei hij twee jaar geleden tegen alle Russen die de dictatuur in hun land volstrekt beu zijn, ‘betekent het dat wij ongelooflijk sterk zijn.’*
Daniel Roher: ‘Navalny’ (te zien op NPO Start, kijktijd: 1 uur en 40 minuten)