Dit boek laat je anders naar de publieke ruimte kijken

Individualisering, vervreemding, ontworteldheid – elke week kun je in een Nederlandse krant wel een column lezen, een podcast luisteren of een talkshow kijken met daarin een klaagzang over de ‘gemeenschapszin’ die in rap tempo verkruimelt. We zouden ons geen deel meer van een groter geheel voelen. Die intuïtie herken ik best, maar zelden lukt het schrijvers of makers om het probleem (of de oplossingen) tastbaar te maken. Overtuigend vond ik hun betogen dan ook bijna nooit.

Totdat ik Palaces for the People van socioloog Eric Klinenberg las. Met een wervelend verhaal laat hij zien hoe zwaar sociale verhoudingen afhankelijk zijn van een fysieke omgeving. Van openbare bibliotheken tot stadsparken, van kinderdagverblijven tot de corridor van een flatgebouw – sociale cohesie grijpt altijd terug op de indeling van een leefomgeving. En Klinenberg gaat nog een stap verder: sociale infrastructuur is óók een ondergewaardeerd wapen tegen sociale ongelijkheid, criminaliteit en klimaatverandering.

Lees dit boek en je zult nooit meer hetzelfde naar de publieke ruimte kijken.