In China is het coronabeleid nog even streng als in maart 2020

Terwijl in Nederland zowel het aantal positieve coronatesten als de hoeveelheid ziekenhuisopnames gestaag daalt,^* is het in China nog alsof het maart 2020 is. In tegenstelling tot de proportionele, kortdurende maatregelen in veel westerse landen, hanteren de Chinezen een zero-covid-beleid. Een illusie natuurlijk, in een land met 1,4 miljard inwoners en meer dan honderd steden met een bevolking van boven de miljoen.^*

Ondanks de psychologische en economische schade van dit beleid, houdt president Xi Jinping halsstarrig vast aan zijn ambitie om het virus volledig uit te bannen. Thomas Hale, China-correspondent voor de Financial Times, beschrijft ter plaatse wat er gebeurt wanneer je in Shanghai in de buurt bent geweest van een coronapatiënt.

Hale bracht tien dagen door in een krakkemikkig quarantainekamp in the middle of nowhere – overal stof op de vloer, rondwaggelend testpersoneel in witte hazmatpakken, een matras met de dikte van een ovenhandschoen. Niemand weet van tevoren wanneer-ie het terrein mag verlaten.

Hale slaat het allemaal gade. Het is kafkaësk: welk ander land ter wereld heeft nou een term verzonnen voor iemand die in de buurt is geweest van iemand anders die in de buurt is geweest van wéér iemand anders die in de buurt is geweest van iemand met corona?