Liz Truss, Live Action Role-Player

Weinig schrijvers zijn grappiger dan John Lanchester. Weinig schrijvers kunnen complexe zaken beter uitleggen dan John Lanchester. Er bestaan weinig schrijvers, kortom, als John Lanchester.

Afgelopen week schreef Lanchester een stuk over Liz Truss, de Britse premier (op het moment van schrijven nog wel tenminste), en haar poging te lijken op voormalig premier Margaret Thatcher, als een LARP’er, een live action role-player, een volwassene die zich verkleedt als een historische figuur.

In het post-Brexit Verenigd Koninkrijk loont LARP’en. Voorganger Boris Johnson refereerde vaak aan Winston Churchill; Truss heeft steun in haar partij, schrijft Lanchester, omdat ze zich verkleedt als Thatcher ‘en omdat ze heel vaak "vrijheid" zegt’.

De kosten van iets willen lijken, in plaats van iets willen zijn, zagen we twee weken geleden, toen Truss en haar inmiddels ontslagen minister van Financiën Kwasi Kwarteng – in de vermeende geest van Thatcher – een set belastingverlagingen poogden door te voeren voor de rijken, die de financiële markten op hol deed slaan.

Nu hoeft niemand medelijden te hebben met de financiële markten. Feit is wel dat ze ons leven bepalen, dus heel handig was het allemaal niet van Truss. De centrale bank voorkwam ternauwernood een implosie van de Britse economie.

Begaan willen lijken, kritisch willen lijken, analytisch willen lijken in plaats van het te zíjn – LARP’en is niet voorbehouden aan de Britten.