Het meest complete overzicht van een jaar oorlog in Oekraïne
Zonder enige twijfel was het uitbreken van de oorlog in Oekraïne de belangrijkste gebeurtenis van 2022. Gas en graan, hyperinflatie en hypersonische raketten: niet alleen het Oost-Europese land, maar vrijwel de hele wereld werd politiek, economisch, sociaal en cultureel geraakt door de invasie van Rusland. Na alle liveblogs en beursschommelingen helpt het om het overzicht te bewaren met één grondige en vooral complete productie over het conflict. En The New York Times leverde.
Een groot team van journalisten en militair analisten bracht in kaart hoe Vladimir Poetins oorlog in Oekraïne tot dusver verliep. De Russen waren ervan overtuigd dat ze binnen een dag in Kyiv zouden staan. Maar de Russische krijgsmacht stapelde fout op fout. Een cruciaal deel van de Oekraïense luchtmacht ontsnapte aan bombardementen in de eerste fase van de oorlog; belangrijke energie-infrastructuur was allang verplaatst alvorens de oude gebouwen onder vuur werden genomen; een lange colonne voertuigen werd kinderlijk eenvoudig door Oekraïense troepen aan flarden geschoten.
Soldaten aan Russische zijde zagen hoe hun kameraden in rondspattend vlees veranderden toen officieren hen keer op keer de dood in stuurden alsof het de Eerste Wereldoorlog was. En anders groeven ze hun eigen graf wel: manschappen die vloekend of huilend hun families belden werden gelokaliseerd via Oekraïense telecombedrijven, die de coördinaten doorsluisden naar het leger.
Dissidente geluiden binnen de lagere Russische rangen werden in de kiem gesmoord door extremisten uit Tsjetsjenië en paramilitairen van de Wagner Group. De hogere echelons bagatelliseerden nederlagen op het slagveld tegen het Kremlin, maar bleven troepen de worst van de overwinning voorhouden. Het is veelzeggend dat een pro-Russische commandant dit wederzijdse bedrog de ‘herpes van het Russische leger’ noemt.
Een Russisch verlies in Oekraïne lijkt niet onwaarschijnlijk, maar de geïsoleerde Poetin lijkt bereid te zijn om tot wel 300.000 Russen te offeren voor zijn eigen grootheidswaanzin.
The New York Times: ‘Putin’s War’ (Leestijd: 1 uur en 15 minuten)