Mag je geweld gebruiken om méér geweld te voorkomen?

Wanneer is geweld gerechtvaardigd? Een belangrijke vraag nu er weer een oorlog woedt op 2.000 kilometer van Nederland. Moeten we wapens blijven leveren aan Oekraïne, of geloven we, zoals Michael Franti ooit zong,^* dat ‘We can bomb the world to pieces, but we can’t bomb it into peace’?

Dit is ook de vraag die centraal staat in De koerier van Maputo. In dit boek vertelt journalist Jenne Jan Holtland het verhaal van Klaas de Jonge, een antropoloog en mensenrechtenactivist die in de jaren tachtig meestreed tegen het apartheidsregime in Zuid-Afrika. De Jonge leverde wapens en explosieven die door de militante tak van het ANC gebruikt werden om aanslagen te plegen. Aanslagen waarbij ook burgerslachtoffers vielen. Heiligde het doel de middelen?

Het boek is meer dan het verhaal van één persoon in één land. Het relaas van Klaas de Jonge wordt doorweven met vragen. Is er een verschil tussen een terrorist en een vrijheidsstrijder, of is dat onderscheid enkel afhankelijk van het kamp waarin je je bevindt? Waarom werden Syriëstrijders verketterd, maar vrijwilligers die meevochten tegen het fascistische regime van Franco niet? Waarom maken we zo’n strikt onderscheid tussen burgerslachtoffers en gesneuvelde militairen? Is het in de strijd tegen de klimaatopwarming, die als we niet ingrijpen ook miljoenen mensenlevens zal kosten, gerechtvaardigd om geweld in te zetten?

Verwacht in dit boek geen pasklare antwoorden, maar wel meer dan voldoende stof tot nadenken.