Een scifi-horrorboek over queer zijn in Zuid-Korea

De mensheid is gek met al haar hokjesdenken, jammert Mumu voortdurend in het boek Walking Practice van Dolki Min. Het buitenaardse wezen dat is neergestort op aarde kan er met diens hoofd (als je het zo kan noemen) niet bij: hoezo bestaan hier zulke bekrompen ideeën over gender, en waarom wringt men zich in elke mogelijke bocht om van de samenleving ellendige eenheidsworst te maken? En die eindeloze sociale regeltjes, die allemaal rechtstreeks uit hun harige, vlezige duimpjes gezogen worden? Bah!

Het maakt overleven op deze planeet in elk geval niet makkelijk; Mumu heeft iedere dag een buffet aan mensenvlees nodig om diens (seksuele) honger te stillen. Vermomd als mens, wisselend van gender, worden slachtoffers in de val gelokt met datingapps, om daarna van top tot teen het keelgat in te verdwijnen.

Deze gewelddadige scènes waarin chaos zegeviert, worden afgewisseld met meer alledaagse taferelen waar een alien mee te maken krijgt. Sociaal ongemak in het openbaar vervoer, verwondering over het kuddegedrag van mensen, de oneindige hoeveelheid kaders die wij elkaar opdringen om de illusie te wekken dat we elkaar begrijpen.

Auteur Dolki Min is een non-binaire kunstenaar en schrijver uit Zuid-Korea. Walking Practice staat vol met de perspectieven van iemand die zich een buitenstaander voelt, en levert kritiek op de beperkingen die je tegenkomt als je buiten de opgelegde norm valt. Daardoor is het een queer verhaal en tegelijk een scifi-horrorboek, dat naast bloederig ook erg inzichtvol is.