Aankomende weken worden de verkiezingsprogramma’s geschreven. En jij kunt meebeslissen, want nagenoeg alle partijen zoeken input van leden en andere kiezers.
Het is van belang dat er straks op basis van die programma’s een duidelijke ideeënstrijd plaatsvindt over de bio-industrie in Nederland. We doden in Nederland 1,5 miljoen kippen, 45.000 varkens en 5.000 koeien – per dag. Dat levert een heel scala aan problemen op, voor mensen én dieren.
Bij de vorige Tweede Kamerverkiezingen gaven slechts drie partijen echt duidelijkheid over hun idee voor de toekomst van de Nederlandse veestapel. En dan bedoel ik dat ze een meetbaar doel stelden. Dat deden alleen de Partij voor de Dieren (75 procent reductie), D66 en GroenLinks (beide voor halvering van de veestapel).
Dat moet nu anders. Daarom mijn oproep: grijp deze kans, en vraag jouw partij om een helder standpunt in te nemen over de veestapel.
Geen land in de EU houdt zo veel dieren per hectare landoppervlak als Nederland. Wil jouw partij hier nog decennialang mee doorgaan, is dit hét moment om in te krimpen, of moeten we er als eerste land ter wereld helemaal een einde aan maken?
Als je het mij vraagt, doen we het laatste. Hear me out.
Verduurzamen, bouwen en wonen is makkelijker met minder vee
Wat hebben de stikstofproblemen, het woningtekort, klimaatverandering en dierenmishandeling met elkaar gemeen? Het zou allemaal een stuk makkelijker opgelost zijn als we niet zo ontiegelijk veel vee zouden houden.
Politici hebben nog altijd geen uitweg gevonden voor die vervloekte stikstofcrisis – die bouwen, wonen en ondernemen in Nederland dwarsboomt. Geen sector produceert meer stikstof dan de bio-industrie – meer zelfs dan het verkeer en de industrie bij elkaar. Het leeuwendeel van dat vlees eindigt niet eens op Nederlandse borden, maar wordt verscheept naar het buitenland. Nederland is het slachthuis van Europa, en wij blijven met de shit achter.
Om de woningnood te verlichten, hebben we meer huizen nodig. Alleen: in Nederland wordt de helft van de grond opgeslokt door woonruimte voor dieren (en hun maaltijden). De helft! Minder ruimte voor megastallen en veevoer betekent niet alleen een oplossing voor de stikstofcrisis, maar ook letterlijk meer ruimte voor betaalbare en geschikte nieuwbouw op de lange termijn. Slechts 13 procent van ons land bestaat uit bebouwing, dus die doemscenario’s van één grote grauwe Randstad kunnen linea recta de vuilnisbak in.
Tegelijkertijd willen de meeste Nederlanders klimaatverandering stoppen. En ja, ook daar is de bio-industrie nogal belangrijk. Vlees is goed voor 40 procent van alle broeikasgassen die vrijkomen bij de voedselproductie voor een gemiddelde Nederlander. Een behoorlijke pluk van onze broeikasgasuitstoot stijgt op vanuit de herkauwende mond of vanaf het achterwerk van een koe of schaap, of uit een hoop dampende mest. Die uitstoot is in Europa niet alleen al decennialang onverminderd – er is ook geen zicht op verbetering.
De dood van tienduizenden sociale wezens
En toch: al die redenen voor minder vee verbleken bij een vierde overpeinzing: het erbarmelijke bestaan van de dieren zélf. Vorig jaar vonden 130.000 dieren hun einde in stalbranden. Dat is geen fabrieksmatig proces, maar een gruwelijke dood voor tienduizenden sociale en gevoelige wezens. Probeer je hun paniek en pijn eens in te beelden met ruimtes vol kwispelende honden of pluizige katten.
Dierenleed is geen incident, het is business as usual
Als je denkt dat het in Nederland allemaal wel meevalt, dan raad ik het boek van dierenactivist Roel Binnendijk aan, die drie jaar undercover ging als uitzendkracht in de agrarische sector. Dierenleed is geen incident – het is business as usual.
Elke dag scheiden veehouderijen pasgeboren kalfjes van hun moeders voor de melk, mesten ze kuikens vet tot plofkippen die door hun poten zakken onder hun eigen gewicht, en branden ze de krulstaart van biggen af, vaak zonder verdoving. Doen ze dat niet, dan bijten de varkens elkaar de staarten af. Dat is geen normaal gedrag, maar komt door verveling, frustratie en wanhoop in overvolle schuren. Wat wij hen aandoen is niet normaal of natuurlijk.
De intensieve veehouderij is het kruispunt van kopzorgen in Nederland – voor mens én dier. Er komt een dag dat de wereld hier met afschuw op terugkijkt, en wij aan de verkeerde kant van de geschiedenis staan.
Polderen en pamperen
Den Haag zoekt de oplossing in polderen en pamperen. Deze zomer was het kabinet bereid om 13 miljard op tafel te leggen voor boerenorganisaties om over te gaan op milieuvriendelijke voedselproductie. Dat is vijf keer de Nederlandse financiële steun aan Oekraïne.
Maar zelfs dat was voor de Land- en Tuinbouworganisatie (LTO) niet genoeg. De reden? De overheid kon op de lange termijn geen verdienmodel garanderen. Niets illustreert de zotheid van intensieve veehouderij zo nauwgezet als dit grootindustriële divagedrag.
Welke partijen zien nog toekomst in het vasthouden van tientallen miljoenen dieren in ons kleine land, en waarom? Jij kunt er invloed op hebben: dit is hét moment om jouw partij aan te schrijven – of dat nou de VVD of Volt is, PVV of PvdA, SP of SGP. Hier vind je een voorbeeldbericht en e-mailadressen.
Iedereen heeft het over perspectief voor burgers en boeren, maar zonder duidelijke visie op het aantal staldieren in ons land is het van de zotte om de belastingbetaler straks weer miljarden op te laten hoesten voor stikstof- en klimaatprogramma’s. Elke partij moet op dit thema kleur bekennen. Als je het mij vraagt, is er niets romantisch, eerbiedwaardigs of waardevols aan Nederland als veefabriek van Europa.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
Je bent niet ingelogd. Log in om andere verhalen te lezen, verhalen op te slaan, bijdragen te lezen en plaatsen, correspondenten te volgen en meer.