Liefhebber van plaatsvervangende schaamte? Lees dan dit boek
Plaatsvervangende schaamte, als het even kan mijd ik die als de pest. Het nieuwe boek van Jan van Tienen roept er nogal wat van op, maar weet er gek genoeg enorm mee te emotioneren. De verworvenheden zit vol met de vernederingen die hij als schrijver, als mens, als sterveling heeft doorstaan in zijn jonge en volwassen jaren.
Hoe hij als hoofdredacteur bij een jong mediaplatform de biezen pakte na een behoorlijk grimmige afterparty. Hoe hij jarenlang iets zinnigs wilde schrijven over de manier waarop de media spraken over de gruwelijke daden van de Noorse terrorist Anders Breivik, er zelfs een masterstudie voor ging volgen, maar uiteindelijk bar weinig op papier kreeg. Hoe hij door de nood aan nieuwe schrijfopdrachten en geld in een ongemakkelijke half-date-half-sollicitatiesituatie terechtkwam en zo kennismaakte met de monsterlijk grote bamikegel van Snackbar Jelle in de Spaarndammerbuurt in Amsterdam. Ik heb na het lezen van het boek de bamikegel van Snackbar Jelle gegeten en ik kan bevestigen dat deze monsterlijk groot is.
Al deze ervaringen, hoogte- en dieptepunten, die je meenemen langs zeer persoonlijke gebeurtenissen (misschien wel trauma’s) uit het leven van Van Tienen, moeten je uiteindelijk één ding leren: hoe word je iemand die ernaar verlangt op het eiland Hompelvoet te zijn? Dat klinkt absurd, dat is het ook, maar lezenderwijs vallen de puzzelstukjes op hun plaats. De verworvenheden is een aanrader voor mensen met onzekerheden (iedereen dus) en liefhebbers van reusachtige, kleine verhalen.
Jan van Tienen: ‘De verworvenheden’ (248 pagina’s, te koop bij uitgever Das Mag)