Te land, ter zee en in de lucht: het Spielberg/Hanks-oorlogsdrieluik is eindelijk compleet

Bijna vijfentwintig jaar duurde het, maar uitvoerend producenten Steven Spielberg en Tom Hanks hebben eindelijk hun epische triptiek over de Tweede Wereldoorlog voltooid. Na het magistrale Band of Brothers (2001) en het vrijwel even briljante The Pacific (2010) konden liefhebbers van bombastische oorlogsdrama’s begin 2024 na heel lang wachten beginnen aan Masters of the Air.

De 101e Luchtlandingsdivisie in Normandië en het marinierskorps op Guadalcanal worden verruild voor de 100th Bomb Group. Vanaf een vliegbasis in het Verenigd Koninkrijk startten Amerikaanse en Britse piloten in 1943 met het strategisch bombarderen van nazi-Duitsland – de Britten ’s nachts, de Amerikanen overdag. De precisiebombardementen op Duitse fabrieken en havens die de VS ambieerden, waren op klaarlichte dag levensgevaarlijk: slechts 23 procent van de oorspronkelijke vliegeniers in dit deel van de vloot kwam ongeschonden uit de strijd.^*

Spielberg en Hanks nemen de kijker mee in de cockpit van de B-17 Flying Fortress, kundig bestuurd door zenmeester Gale ‘Buck’ Cleven (Austin Butler) en driftkikker John ‘Bucky’ Egan (Callum Turner). Frontaal worden ze bestookt door Duitse gevechtsvliegtuigen; van onderen kan luchtafweergeschut ieder moment de romp penetreren. Motoren vallen uit, vleugels worden verpulverd, boordschutters raken doorzeefd met kogels, navigators worden door een gat in de cabine naar buiten gezogen. De stilte voor de storm in de troposfeer kan als de wiedeweerga omslaan in acute horror.

De meerwaarde van Masters of the Air zit ook in de verschillende subplots: het Vlaamse verzet dat neergestorte piloten naar de andere kant van het Kanaal smokkelt; de gepromoveerde officieren met survivor’s guilt jegens het jonge grut; het overzeese overspel van militairen die smachten naar intimiteit als iedere dag hun laatste kan zijn.

Toegegeven, de gevechtsscènes boven Bremen, Regensburg en Münster zijn minder spectaculair dan die in de voorgangers van deze serie bij het Ardennenoffensief of de Slag om Okinawa. En de confrontatie van de Joodse luitenant-kolonel Robert ‘Rosie’ Rosenthal met het concentratiekamp Zabikowo in Polen gaat minder door merg en been dan de visuele verschrikkingen van Kaufering in Band of Brothers.^* Maar dat maakt de chemie tussen Buck en Bucky in dit slotakkoord van Spielberg en Hanks niet minder memorabel.