Politiek voor de gewone burger? Dit kabinet zorgt vooral goed voor CEO’s en multinationals

Maandenlang werd ons voorgeschoteld dat de PVV van Geert Wilders en NSC van Pieter Omtzigt economisch links zouden zijn. Partijen voor de gewone man met een kleine beurs.

‘De PVV heeft op economisch gebied een soort SP-agenda’, meldde De Telegraaf.^*

‘NSC blijkt gat op links te vullen: economisch links, maar cultureel rechts’, kopte dagblad Trouw.^*

Op televisie werd in Nieuwsuur uitgelegd dat rechtse partijen traditioneel linkse standpunten hadden overgenomen.^*

Nu het hoofdlijnenakkoord er ligt, ziet het er toch een beetje anders uit: sorry, gewone man met een kleine beurs, maar snoeihard rechts beleid is in aantocht (en nog bedankt voor je stem!).

Hoe rechts? Zo rechts dus: wie het akkoord leest, krijgt de indruk dat VVD-donateur Cor van Zadelhoff (geschat vermogen: 450 miljoen euro)^* het zelf heeft geschreven, in plaats van dat hij ervoor moest lobbyen tijdens zijn gebruikelijke sponsordiner.^*

Leest u mee?

De vermogensbelasting in box 3 wordt verlaagd.^* Goed nieuws voor vastgoedmagnaten en andere rijken! En dat terwijl in Nederland de rijkste 10 procent nu al 61 procent van het totale vermogen bezit.^* Bovendien hoeven grote multinationals straks geen dividendbelasting te betalen bij het inkopen van eigen aandelen. Daarmee loopt de schatkist jaarlijks 800 miljoen euro mis.^* Tegelijkertijd wordt er structureel een miljard bezuinigd op rijksambtenaren – een op de vijf mag vertrekken.^* Meer geld voor aandeelhouders; minder geld voor publiek beleid, uitvoering en diensten waar arme Nederlanders sterk afhankelijk van zijn.

Hoe hebben journalisten zich laten misleiden door het verhaal dat de PVV en NSC economisch links zouden zijn?

Na eerdere sabotage door coalitiepartner BBB in de Eerste Kamer draaien de economisch ‘linkse’ PVV en NSC de verhoging van het wettelijk minimumloon nu definitief terug, waardoor arbeiders aan de onderkant van de samenleving minder betaald krijgen. Ondertussen blijft de verlaging van de brandstofaccijns in stand, wat vooral de rijken ten goede komt: de hoogste 10 procent inkomens geeft meer dan vijf (!) keer zoveel uit aan brandstof als de laagste 10 procent. Het is overduidelijk wie hier prioriteit krijgt.

Dan heb ik het nog niet gehad over een lager belastingtarief voor directeuren en grootaandeelhouders in box 2, grotere aftrekposten voor grote bedrijven, minder energiebelasting voor grootverbruikers van gas, en een de facto verhoging van de mkb-winstvrijstelling. De hypotheekrenteaftrek – een bonus voor de gefortuneerden in onze samenleving, die de huizenprijzen opdrijft – blijft bestaan.^* Op zich niet verrassend, want daar durfden de PVV en NSC zelfs in hun programma’s niet aan te tornen.

Loopjongens van het grootkapitaal

Zijn er dan helemaal geen nivellerende maatregelen? Nou, het eigen risico wordt gehalveerd, maar dat gebeurt pas in 2027 (of de coalitie dat jaar haalt, is nog maar de vraag). Bovendien bestaat de kans dat we dit via een hogere zorgpremie terugbetalen (vestzak-broekzak).^* Het akkoord blijft ook extreem vaag over lagere belastingen op arbeid. En goedkope rode diesel is leuk voor grote rederijen en boeren, maar wat hebben mensen met lage inkomens eraan?

Zo rijst de vraag: hoe hebben journalisten zich laten misleiden door het verhaal dat deze partijen economisch links zouden zijn? De verklaring is eenvoudig. Ik presenteer: de Grote Doorrekening-verdwijntruc. Drie van de vier coalitiepartijen lieten hun partijprogramma niet doorrekenen door het Centraal Planbureau. Hierdoor konden ze van alles beloven zonder de noodzaak om inkomsten en uitgaven met elkaar in balans te brengen.

Het PVV-programma is hier het schoolvoorbeeld van: Wilders beloofde lagere sociale huren, geen btw op boodschappen, verlaging van de AOW-leeftijd, maar een hoger minimumloon, ouderenkorting en huurtoeslag. En het eigen risico in de zorg zou worden afgeschaft.^* Deze leider staat pal voor de gewone man! Niet dus – het is makkelijk roepen als je niet hoeft te laten zien of de begroting sluitend is.

Sommige media en kiezers trapten daarin. Maar wie het akkoord nu rustig doorneemt, ziet helemaal niets terug van de beloftes om Nederlanders onderaan de economische ladder een paar treden omhoog te helpen. 

De focus in de presentatie ligt – zoals verwacht – op onverbiddelijk asielbeleid, en dat is een prima dekmantel voor karakteristieke VVD-plannen: rijken rijker maken. Zelf moest ik vooral denken aan een populaire meme. Een directeur, strak in pak, heeft een enorme stapel koekjes voor zich liggen. Naast hem zit een witte arbeider met maar één koekje. De directeur waarschuwt de arbeider dat de derde man, een immigrant, zijn ene koekje wil stelen: ‘Careful mate… that foreigner wants your cookie!’

Als de arbeider de immigrant als vijand ziet, blijft de economische elite buiten schot. Uiteindelijk blijken Wilders en Omtzigt geen beschermheren van kwetsbare mensen, maar loopjongens van het grootkapitaal.