Dit zijn onze favoriete uitjes deze zomer

Het Blauwe Meer

Je hebt zwemplekjes, en je hebt zwemplekjes. Het Blauwe Meer in Drenthe is er een van de laatste categorie. Een heerlijke plas midden in natuurgebied Leggelderveld, ooit ontstaan door de zandzuigwerkzaamheden van een inmiddels opgedoekte kalksteenfabriek.

Verscholen tussen de bomen, met haast on-Nederlands helder water, doet het meertje eerder Scandinavisch dan Drents aan. Vooral in het lommerrijke struweel aan de rand van het strandje is het goed toeven. Een absolute aanrader voor bloedhete zomerdagen, en de toegangsprijs van 3,50 euro meer dan waard (gratis voor leden van Natuurmonumenten!). (Valentijn De Hingh, correspondent Identiteit)

Naturalis

Tot voor kort was ik er nooit geweest: Naturalis, by far Nederlands grootste natuurmuseum, in Leiden. Want waarom zou ik naar een verzameling stoffelijke overschotten gaan kijken als ik ook de levende natuur in kan? Nou, omdat het prachtig is, en inspirerend bovendien. De makers hebben begrepen dat kwaliteit boven kwantiteit gaat. Ze hebben de ruimte genomen, zodat wát je ziet veel meer indruk maakt.

Wat het meeste indruk maakte? Dat voelt als een spoiler alert, maar het was niet Trix, het skelet van een gigantische Tyrannosaurus rex, waarvan de kop je recht in het gezicht loert. Het was in de zaal over de evolutionaire geschiedenis, waar ik het enige dier aantrof dat ik in de natuur juist probeer te ontwijken: de mens.

Nadat ik het nagemaakte skeletje van een volwassen, vrouwelijke Homo erectus had gezien, zo’n 120 centimeter hoog, en dacht dat ik de zaal uit zou lopen, stond ik plotseling naast haar – ogenschijnlijk in levenden lijve. Een kleine, fijn behaarde vrouw, een wassen beeld. Echter kan een ontmoeting met een andere mensensoort niet worden. Het kwam ook door het onverwachte, maar ik was bijna tot tranen toe geroerd. De ervaring is niet echt uit te leggen; ga vooral zelf een kijkje nemen. Bij voorkeur op een zonnige zomerdag, als de rest van levend Nederland buiten is. (Thomas Oudman, correspondent Voedsel)

Waterloopbos

Hoe testten ingenieurs hun ontwerpen voor waterkeringen vóórdat er computermodellen waren? Door ze op kleine schaal na te bouwen. Dat gebeurde onder andere in het Waterloopbos in de Flevopolder, waar medewerkers van het Waterloopkundig Laboratorium tussen 1952 en 1995 maar liefst 35 waterwerken nabootsten.

Het indrukwekkendst is het model van de Deltagoot – twee honderden meters lange damwanden waartussen de ingenieurs golven konden creëren, om zo bijvoorbeeld de stormvloedkering in de Oosterschelde te testen. De goot is inmiddels omgevormd tot kunstwerk, en diende als decor voor de Belgisch-Nederlandse sciencefictionserie Arcadia.

Verderop zijn de voormalige waterwerken-in-het-klein lange tijd verwaarloosd en overwoekerd door het bos. Dat heeft een bijzonder effect: zo herkende ik in een aantal greppels opeens de loop van de Maas in Rotterdam, met het Noordereiland erin. Dat er na het vertrek van de ingenieurs zo’n vijftien jaar niets aan het bos is gedaan, heeft nog een voordeel: bijzondere dier- en plantensoorten kregen de ruimte, zoals verschillende soorten libellen, de tongvaren en de ijsvogel. (Josta van Bockxmeer, correspondent Wonen)

Naarden-Vesting

Naarden-Vesting is een supermooi, eeuwenoud vestingstadje. Je kunt heerlijk door de smalle straatjes met oud-Hollandse huisjes wandelen. Of een boottocht maken met een gids langs de stadsmuren, terwijl hij je al varend langs de waterlelies en azuurblauwe libellen vertelt over het ontstaan van deze bijzondere plek.

Je krijgt een kijkje terug in de tijd, en leert op welke slimme manieren de vestingmuren de stad en haar bewoners wisten te beschermen. Alhoewel: in 1572, tijdens de Tachtigjarige Oorlog, wisten de Spanjaarden er toch een verschrikkelijk bloedbad aan te richten. (Emy Demkes, correspondent Consumptie)

Marker Wadden

Ergens met een boot naartoe varen is altijd leuk. Helemaal als je er alleen met die boot kunt komen. Als er geen wegen zijn, en geen verkeer. En wel flamingo’s.

De Marker Wadden, te bereiken met de veerboot vanuit Lelystad, zijn een uniek stukje natuur in Nederland dat belachelijk veel vogels trekt. Je kunt er ongeveer 8 kilometer wandelen, langs een handvol vogelhutten (waarvan eentje ook onder water zicht geeft). Maar ook als je niks met vogels hebt, zijn de duinen, de zandverstuivingen en de haast witte stranden heel erg de moeite waard.

En kun je er geen genoeg van krijgen, dan zijn er ook een paar huisjes te huur, en kun je je na het vertrek van de laatste boot helemaal alleen op een onbewoond eiland wanen. (Maite Vermeulen, correspondent Globalisering)

Kindvriendelijke restaurants

Als je een kind krijgt, ga je ineens heel anders naar de wereld kijken. Je gluurt naar andermans kinderzitjes, kent het assortiment van HEMA uit je hoofd, en weet precies waar de liften zitten als je met de kinderwagen op stap gaat.

En: je gaat ineens heel andere horecagelegenheden waarderen. Is er genoeg te doen voor je kind, zodat je nog een tweede kop koffie kunt bestellen? Of zelfs een broodje? Buitenspeelclub Met Zonder Jas – waar ik binnenkort een stuk over schrijf – verzamelde tips voor kindvriendelijke restaurants. Er staan inmiddels ruim tweehonderd plekken op de lijst, van pannenkoekenmolens tot kinderboerderijen. En heb je geen kinderen? Dan weet je welke plekken je moet mijden. (Sanne Blauw, correspondent Ouderschap)