Oproep

Ben jij lhbti+, maar niet ‘out’ of ‘proud’? Dan wil ik met je praten

Valentijn De Hingh
Correspondent Populaire cultuur

Tijdens Pride staat vooral één ideaal centraal: openlijk en zonder schaamte jezelf kunnen zijn, en je seksualiteit kunnen beleven. Maar wat als je als lhbti+’er niet out and proud bent?

Over iets meer dan een maand begint in Amsterdam de jaarlijkse Pride – Negen dagen lang wordt uitbundig gevierd dat lhbti+’ers hun seksuele gerichtheid en genderidentiteit niet hoeven te verstoppen, maar trots mogen zijn op wie ze zijn.

Tijdens Pride, maar ook binnen de lhbti+-rechtenbeweging in het algemeen, staat met name één devies centraal: out and proud. Dát geldt als de belangrijkste (misschien wel enige) voorwaarde voor een goed queer leven: openlijk en zonder schaamte of belemmering jezelf kunnen zijn, en je seksualiteit kunnen beleven.

Dit ideaal wordt tijdens Pride gevierd; hiervoor wordt wereldwijd gestreden, gelobbyd of geprotesteerd; dít is wat vrijwel elk progressief mens diens queer naasten toewenst. 

Maar wat als je níét out bent? Mag je jezelf in zo’n geval nog wel ‘proud’ noemen? Wat als je een beetje out bent – wel bij je vrienden, maar niet bij je familie, bijvoorbeeld? Is dat reden om minder trots te zijn op wie je bent?

En wat als je wel uit de kast bent, maar je niet bepaald trots voelt over je geaardheid of genderidentiteit? Bijvoorbeeld omdat je óók gelooft dat homoseksuele of transgender personen naar de hel gaan als ze naar hun gevoelens handelen? Wat als ‘jezelf zijn’ voor jou betekent dat jouw geloof zwaarder weegt dan je seksuele of genderidentiteit? 

Daar kan de homorechtenactivist in mij van alles van vinden. Maar is het niet ook een manier van jezelf-zijn die ik moet respecteren? En zou Pride die niet óók moeten vieren?

Zullen we eens praten?

Voor de komende Pride Amsterdam wil ik schrijven over de rafelige randjes van het out-and-proud-ideaal dat tijdens deze viering centraal staat. Ik wil onderzoeken welke vormen van queer-zijn onbesproken blijven omdat Pride ze níét viert.

Hier kan ik je hulp goed bij gebruiken. Ik zou graag eens willen praten met lhbti+’ers die zich niet thuis voelen bij Pride (of binnen de bredere queer beweging), omdat wat er wordt gevierd niet bij jou – of jouw keuzes – past. Bijvoorbeeld omdat jij:

  • niet of slechts gedeeltelijk uit de kast bent in jouw directe omgeving (familie, vrienden, school of werk, geloofsgemeenschap), al dan niet omdat je daar bewust voor kiest;
  • vanwege religieuze of andere redenen je homoseksualiteit niet praktiseert, of bewust niet in transitie gaat;
  • het gevoel hebt dat je niet welkom bent bij Pride, omdat de keuzes die jij maakt rondom je seksuele of genderidentiteit er niet worden gevierd of geaccepteerd.

Je anonimiteit is gegarandeerd. Ik citeer alleen met jouw toestemming. We bewaren jouw gegevens op een veilige manier. Als ik je reactie wil verwerken, neem ik altijd eerst contact met je op.

Wil je je ervaring met mij delen, dan kan dat op meerdere manieren:

Let op: voor dit stuk ben ik niet op zoek naar ervaringen van personen die niets met Pride hebben omdat ze het feest te overdreven, uitbundig of commercieel vinden.  Dat zijn zeker interessante standpunten om eens te onderzoeken, maar ditmaal wil ik ze buiten beschouwing laten.

Alvast bedankt!