Ga mee naar de binnenlanden van Suriname, waar een koloniale tragedie nog altijd haar sporen nalaat

Wanneer het over ons koloniale verleden gaat, gaat het vaak over ‘herstel’. ‘Na erkenning en excuses mogen we samen werken aan heling, verzoening en herstel,’ zei Koning Willem-Alexander bijvoorbeeld op Keti Koti in 2023.^*

Maar wat betekent herstel precies? In de binnenlanden van Suriname vond ik een deel van het antwoord op die vraag.

Hier stapte ik vorig jaar in de voetsporen van mijn opa, die in de jaren zestig als districtscommissaris meewerkte aan de bouw van een stuwdam. Die stuwdam zorgde voor elektriciteit in een groot deel van Suriname, maar zorgde ook voor de ontheemding van duizenden marrons.

Toen ik mijn opa vlak voor zijn overlijden sprak, had hij spijt van zijn aandeel.

In dit luisterverhaal neem ik je mee naar het binnenland van Suriname. Aan de hand van mijn opa en andere getuigen en hun nazaten, vertel ik welke pijnlijke koloniale tragedie hier heeft plaatsgevonden, en hoe die nog altijd haar sporen achterlaat. En ik doe een poging om die belangrijke vraag te beantwoorden: hoe ziet herstel eruit?

Veel luisterplezier! Liever lezen? Je kunt mijn verhaal ook hier vinden:

Deze publicatie is tot stand gekomen met hulp van het Fonds Bijzondere Journalistieke Projecten.