Het leven is zeker geen feest – dit is hoe deze mensen toch de slingers ophangen

Nick Cave: wereldberoemd muzikant en een goeroe voor velen. Wie weleens een concert van hem heeft bezocht, weet hoever die aanbidding gaat: een Ziggo Dome met 17.000 bezoekers krijgt hij muisstil. Als een sekteleider loopt hij dwars door de duizenden fans heen, die de weg voor hem vrijmaken alsof hij Jezus is en zij het water. Dan klimt hij boven op een sokkel midden in de zaal – één enkel spotje verlicht hem, de handen van de mensen liggen als een lauwerkrans aan zijn voeten.

Hij ís ook indrukwekkend, en zijn muziek is magisch – als je ervan houdt. Ik heb een vriend die bij het uitkomen van een nieuw album^* zijn agenda leegmaakt en op zijn kamer met de beste koptelefoon op de nieuwe muziek tot zich neemt. Als een trip waarbij hij niet gestoord wil worden.

Zelf ben ik vooral fan van Caves ‘nieuwsbrief’, The Red Hand Files,^* waarin lezerspost centraal staat. Kleine en grote vragen worden besproken en van even diepzinnige als grappige antwoorden voorzien, vaak aangekleed met anekdotes uit zijn veelbewogen leven (wereldberoemd kunstenaar zijn, een tienerzoon verliezen).

Onlangs vroeg Nick – wij mogen Nick zeggen – waar wij lezers plezier aan beleven: where or how do you find joy?

De antwoorden kwamen in zulke groten getale dat hij heeft besloten er een eigen pagina aan te wijden. Daarop vind je een verzameling van inmiddels meer dan vijfhonderd brieven waarin mensen vertellen hoe zij het leven een beetje leuk maken. Dat gaat van kort en bondig (‘golf’, ‘gardening’) tot filosofisch (‘joy is not to be discovered, but it finds you’) tot ontroerend (‘I’ve given up on happiness, but I haven’t given up on joy’) tot pragmatisch (‘Shift perspective. If I have dishes to do, that means I have food to eat’).

Mocht je het zelf even kwijt zijn – en wie is dat niet! – klik dan hier voor een bak vol plezier.