Op het IDFA wordt dit jaar speciaal aandacht gevraagd voor de ‘vrouwelijke blik,’ in het programma The Female Gaze. Vijftien gerenommeerde vrouwelijke filmmakers van over de hele wereld werden gevraagd drie documentaires van vrouwelijke makers aan te dragen: één inspiratiebron, één film van henzelf en één film van een jong talent.
In dit licht is het intrigerend kijken naar If Mama Ain’t Happy, Nobody’s Happy, de eindexamenfilm van Mea Dols de Jong. Dols is de naam van haar moeder. Haar vader is Ate de Jong, filmregisseur. Mea werd door haar moeder opgevoed. En wel vanuit een heilig geloof in onafhankelijkheid. ‘Elke keer als je afhankelijk wordt loop je kwetsuren op.’ Dat idee. Het werd in de familie van generatie op generatie doorgegeven.
Nu stelt de dochter daar vragen bij, als kind van de Tweede Feministische Golf. Welke ideeën heb ik eigenlijk meegekregen? Hoe wil ik zelf leven? Mea zette haar moeder voor de camera en stelde vragen. Vragen die ze evengoed aan zichzelf kan stellen. Ben je eenzaam? Heb je je vader gemist? Het levert een klein en intiem egodocument op, met confronterende, ontroerende en geestige ogenblikken. Voor mij een reden om deze film uit het overweldigende aanbod te pikken en te praten met de maakster, tussen de bedrijven door, op een min of meer rustig plekje in de gangen van de Brakke Grond in Amsterdam.
Een gesprek met de dochter van een hippie over al die verschillende vragen die de film oproept: over emancipatie, opvoeding, liefde, het moderne levensgevoel, geschiedenis, moeder-dochterrelaties en erfelijke belasting. En vooral: hoe moet je je losmaken van een moeder die zo lief voor je is?
Eindeloos gesoebat over pastelpopfeminisme Is ‘All About That Bass,’ de debuuthit van Meghan Trainor, vrouwvriendelijk, of juist niet? Die vraag is vooral interessant om wat ze onthult over diegenen die haar stellen. Hoe Lena Dunhams naaktheid je alle munitie ontneemt De nieuwe essaybundel van Lena Dunham is neurotisch, angstig, solipsistisch en egocentrisch – hoogst irritant dus. Maar het boek is ook ontroerend, grappig en onbeschaamd feministisch: gewoon lezen, zou ik zeggen.Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!