Op het wordt dit jaar speciaal aandacht gevraagd voor de ‘vrouwelijke blik,’ in het programma Vijftien gerenommeerde vrouwelijke filmmakers van over de hele wereld werden gevraagd drie documentaires van vrouwelijke makers aan te dragen: één inspiratiebron, één film van henzelf en één film van een jong talent.

In dit licht is het intrigerend kijken naar If Mama Ain’t Happy, Nobody’s Happy, van Mea Dols de Jong. Dols is de naam van haar moeder. Haar vader is Ate de Jong, filmregisseur. Mea werd door haar moeder opgevoed. En wel vanuit een heilig geloof in onafhankelijkheid. ‘Elke keer als je afhankelijk wordt loop je kwetsuren op.’ Dat idee. Het werd in de familie van generatie op generatie doorgegeven.

Nu stelt de dochter daar vragen bij, als kind van de Tweede Feministische Golf. Welke ideeën heb ik eigenlijk meegekregen? Hoe wil ik zelf leven? Mea zette haar moeder voor de camera en stelde vragen. Vragen die ze evengoed aan zichzelf kan stellen. Ben je eenzaam? Heb je je vader gemist? Het levert een klein en intiem egodocument op, met confronterende, ontroerende en geestige ogenblikken. Voor mij een reden om uit het overweldigende aanbod te pikken en te praten met de maakster, tussen de bedrijven door, op een min of meer rustig plekje in de gangen van de Brakke Grond in Amsterdam.

Een gesprek met de dochter van een hippie over al die verschillende vragen die de film oproept: over emancipatie, opvoeding, liefde, het moderne levensgevoel, geschiedenis, moeder-dochterrelaties en erfelijke belasting. En vooral: hoe moet je je losmaken van een moeder die zo lief voor je is?

Eindeloos gesoebat over pastelpopfeminisme Is ‘All About That Bass,’ de debuuthit van Meghan Trainor, vrouwvriendelijk, of juist niet? Die vraag is vooral interessant om wat ze onthult over diegenen die haar stellen. Lees hier over het feminisme van vandaag de dag Hoe Lena Dunhams naaktheid je alle munitie ontneemt De nieuwe essaybundel van Lena Dunham is neurotisch, angstig, solipsistisch en egocentrisch – hoogst irritant dus. Maar het boek is ook ontroerend, grappig en onbeschaamd feministisch: gewoon lezen, zou ik zeggen. Ook Lena Dunham schrijft over de erfenis van haar hippie-ouders