Podcast: Waarom het 365 dagen per jaar Valentijnsdag is
Wij zijn romantici, allemaal. Dat zegt filosoof Hans Kennepohl. En dat is goed, schrijft hij in zijn verhelderende boek We zijn nog nooit zo romantisch geweest. Er schuilt namelijk een sterke emancipatoire kracht in de romantiek.
Vandaag is het Valentijnsdag. En dat hebben we geweten. Van alle kanten werd met de dag geadverteerd. KLM met: Liefde is...samen in de wolken zijn. Je ziet twee vliegtuigen met de neuzen tegen elkaar aanwrijven. O, de liefde!
Of wat te denken van deze reclame:
Toch opvallend, romantiek en techniek in een innige omhelzing. Harde techniek tegenover zachte gevoelens. Maar dat is de kracht van de romantiek: het incorporeert elementen die ermee op gespannen voet staan.
Dat is in ieder geval de stellige overtuiging van filosoof Hans Kennepohl (1967). Hij verdiepte zich tien jaar in de romantiek en kwam erachter dat we romantischer zijn dan we zelf denken. Het is, anders dan we in deze tijd van ‘kille’ cijfers en ‘harde’ wetenschap, zelfs ons dominante wereldbeeld geworden, stelt Kennepohl.
Het romantische wereldbeeld kwam eind achttiende eeuw op. God was doodverklaard en er waren nieuwe waarden nodig. De belangrijkste: de natuur, het eigen gevoel en authenticiteit. Het komt allemaal samen in het begrip zelfontplooiing, de godheid die wij tegenwoordig aanbidden.
Kennepohl publiceerde er vorig jaar een boek over: We zijn nog nooit zo romantisch geweest. Het werpt in zijn alomvattendheid een verrassend licht op talloze debatten die we vandaag de dag voeren. Van nationalisme tot geboorte, van natuurbeheer tot jeugdcultuur, de romantiek heeft er invloed op. Ik sprak de auteur in een zijkamertje van de Rotterdamse Arminiuskerk. Een welgekozen omgeving: het is immers juist het protestantse geloof dat de weg baant voor de romantiek.