Het moet een gok zijn geweest: een hoofdrol laten spelen door een vrouw die nooit geacteerd heeft. Het is precies wat regisseur Sacha Polak en scenarist Helena van der Meulen gedaan hebben. Hoofdrolspeelster in hun film Zurich, die deze week in première is gegaan, is namelijk zangeres Wende Snijders.
De gok pakt wonderwel uit. De hele film zit de camera haar dicht op de huid, waardoor er een indringend portret is ontstaan van een jonge vrouw op drift – één langgerekte wanhoopskreet.
Recensent Dana Linssen noemde het in NRC Handelsblad een boze en bokkige film. Ze schreef: ‘De films van Sacha Polak spreken een taal die niet van woord of plot afhankelijk is. Ze investeren in emotie en atmosfeer. In het mentale landschap van hun hoofdpersonen: verwarde, ontwortelde, niet per se meelijwekkende vrouwen. Ze zijn niet feministisch, maar vrouwelijk op een andere manier: sensitief, zoekend, kwetsbaar. En soms zijn ze net zo grof als de kerels onder wie deze vrouwen lijden.’
Sacha Polak maakte eerder indruk met Hemel, over een meisje dat door haar vader is opgevoed, en met de documentaire Nieuwe tieten, waarin ze de vraag stelt of ze preventief haar eigen borsten moet laten verwijderen, omdat ze hetzelfde gen heeft als haar moeder die op 29-jarige leeftijd aan borstkanker is overleden.
Zurich raakt opnieuw aan de problematiek van gebroken gezinnen. Zonder woorden bouwt de film een enorme spanning op rond ervaringen van verlies, verraad, verlangen. Dat maakt het tot een intense, geladen film.
Een gesprek over echtheid, rouw, liefde, bedrog, dood en dat roofdier aan het begin van de film.
Luister je liever via de Apple Podcasts-app? Abonneer je dan via iTunes op de interviews van Lex Bohlmeijer. Dan verschijnen ze elke keer automatisch in je Podcastsapp. Podcast: Hoe maak je je los van een moeder die zo lief voor je is? Mea Dols de Jong (26) heeft een documentaire gemaakt over de verstandhouding met haar moeder, iemand die ervoor gekozen heeft om te leven in onafhankelijkheid. Iemand die haar alleen opvoedde. Hoe beïnvloedt dat je leven? Podcast: Schrijver David Grossman helpt ons de ergste verschrikkingen onder ogen te zien Terreur zaait angst. Het is niet waarschijnlijk dat de aanslag op Charlie Hebdo de laatste zal zijn. De Israëlische auteur David Grossman (1954) zoekt in zijn romans naar wegen om de ergste vormen van verschrikking en angst onder ogen te zien. Ik ging in gesprek met deze schrijver, die ik beschouw als een van de belangrijkste op dit moment.Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!