De dag dat Jezus het maagdenhuis bezocht

Daan Windhorst
Schrijver

Het was kort voor het Joodse Pasen

dat Jezus zich begaf naar Amsterdam.

Hij zag daar hoe de huizen

die bedoeld waren

om de jongelingen op te voeden

en van kennis te voorzien,

in plaats daarvan

gebruikt werden door de kooplieden

en de managers.

Hij riep tot de managers:

‘Weg ermee! Maak van een

huis van de kennis

geen markt!

‘Mijn leerlingen en ik

nemen dit huis over,

tot u tot inkeer bent gekomen.’

En hij verjaagde de kooplieden

uit het huis van de maagden.

En op uitnodiging van Jezus

kwamen wijsgeren uit het hele land

om te spreken tot zijn leerlingen.

En vanuit heel het land

zochten mensen contact met Jezus

en toonden zich solidair

door middel van Twitter en Facebook

en eerst Meerkat en later Periscope.

‘Wij blijven hier

tot de kooplieden tot inkeer zijn gekomen,’

sprak Jezus en iedereen knikte.

‘Maar we willen wel graag onze studiepunten,’

voegde een leerling, Annechien genaamd, daaraan toe.

Het was drie weken later,

dat het huis van de maagden bezoek kreeg

van het College van Bestuur.

En zij zeiden tot Jezus:

‘Wij zijn tot inkeer gekomen.

Wij hebben opgesteld tien speerpunten

ter verbetering van de situatie.’

En zij legden de speerpunten voor aan Jezus

en Jezus vond ze te algemeen

en geen oplossing voor de vertrouwenscrisis.

En de bezetting duurde voort.

En vele leerlingen verlieten Jezus in deze tijd

en ze spraken tot hem: ‘Dit is geen oplossing,’

en Jezus zei: ‘Vertrouwt u mij niet?

God heeft zijn Zoon naar de wereld gezonden

om door Hem de wereld te redden.’

En de leerlingen zeiden:

‘Dat mag wel zo wezen, maar ik wil wel graag binnen vier jaar afstuderen.’

En zo kwam het,

dat op een dag,

de verslaggevers van Powned

naar het huis van maagden kwamen

en het deden voorkomen

alsof er alleen maar junks

en beroepsactivisten in het huis van maagden zaten.

En Jezus zei:

‘Noemt u mij een junk?’

En Rutger Castricum zei tot hem:

‘Je bent een gekkie.

Dat mag ik toch zeggen? Mag ik dat niet zeggen?

Je bent een gekkie, Jezus.’

En door de junks en de beroepsactivisten

had het College van Bestuur

genoeg excuses om de boel gewoon te laten ontruimen.

En toen was er niets bereikt

en niets geleerd.

En kwamen de kooplieden terug.

En ging alles voort zoals het al gegaan was.

Deze tekst las ik gisteren voor bij de in Eindhoven