De reorganisatie van de politie gaat drie jaar langer duren dan verwacht. Bovendien wordt het minimaal 230 miljoen duurder, al is 300 miljoen waarschijnlijker.

Dat blijkt uit een nog vertrouwelijke ‘herijkingsnota’ van minister Ard van der Steur (VVD, Justitie & Veiligheid) waar actualiteitenrubriek Nieuwsuur gisteravond

Dat nieuws komt niet als een verrassing. Eind april ik het stuk ‘De politie staat rood (en dat ligt niet aan de korpschef)’ waarin ik beschreef dat de politie jaarlijks honderden miljoenen tekortkomt. Dat lost de politie op door de komende jaren permanent 250 miljoen rood te gaan staan bij het ministerie en de schulden flink op te laten lopen.

Het is slim van Van der Steur om de problemen zo expliciet in een nota te benoemen, wetende dat zo’n nota links- of rechtsom altijd gelekt wordt. Na het vertrek van Ivo Opstelten was duidelijk dat de tijd van het probleemwegwuiven voorbij was. De taak van de nieuwe minister: schoon schip maken.

En dat doet hij volgens het boekje. Van der Steur vermeldt dat er ook grote problemen zijn met ict, opleiding en administratie, dat de recherche tekortschiet en de politie onvoldoende ‘blauw op straat’ kan leveren. Gebrek aan geld en te veel haast zijn de twee grootste problemen bij de reorganisatie en precies die twee worden nu eindelijk door de minister onderkend.

De omvang van de ramp

Nu ik een aantal maanden voor De Correspondent over de politie schrijf, begint pas echt tot me door te dringen wat de omvang van de ramp is die zich bij de Nationale Politie voltrekt. Het gaat om de grootste reorganisatie uit de geschiedenis van de Nederlands overheid. Daarom is het bijna hallucinerend om te zien hoe slecht er van tevoren over nagedacht is, hoeveel essentiële kwesties vanaf het begin in het vage zijn gelaten en vooral hoe de volksvertegenwoordiging heeft zitten slapen – waar Van der Steur overigens tot voor kort ook deel van uitmaakte.

De fundamentele fout was dat de reorganisatie snel en goedkoop moest, waardoor alles tegelijk op de schop ging. De business case achter de reorganisatie (dat woord werd steeds gebruikt) was dat alle 26 oude korpsen hun eigen ict, personeelszaken, huisvesting en administratie deden. KPMG had becijferd dat het centraliseren van die diensten duizenden banen en honderden miljoenen per jaar zou schelen. Dat was op zich een haalbare bezuiniging, zij het wel heel ambitieus voor Nederlandse begrippen. Afronden had een aantal jaren geduurd.

De problemen ontstonden toen de politiek besloot dat ook de rest van de organisatie (blauw en recherche) op de schop moest. Dus zestigduizend mensen een nieuwe functie en functieomschrijving geven – terwijl de afdeling personeelszaken en andere ondersteunende diensten zelf totaal overhoop liggen.

Terugdraaien en opnieuw beginnen kan niet meer, maar een realistischer planning en tijdschema is al een hele verbetering.

De zeven plagen van de Nationale politie De afgelopen jaren kwam na veel gedoe de Nationale Politie tot stand. De kritiek was niet van de lucht. Intussen geeft de top het ook zelf toe: er zijn grote financiële tekorten, de reorganisatie verloopt moeizaam en de politie komt om in het werk. Wat zijn de grootste problemen waar de politie nu mee tobt? En: vallen ze te verhelpen? Lees het stuk hier terug De politie staat rood (en dat ligt niet aan de korpschef) De politiebonden voeren actie omdat agenten al vier jaar geen loonsverhoging hebben gehad. Het probleem: daar is helemaal geen geld voor. De politie eet de eigen reserves op en moet miljarden lenen bij het ministerie van Financiën om de gaten te dichten. Hoe meer blauw op straat tot rode cijfers leidde. Lees het stuk hier terug