/dc-useruploads-images/25da21364d054f31aaf0ba46f84366e4.png)
Negen jaar geleden was hun topjaar. Ze oogstten meer dan 1.600 kilo maïs.
In 2005:
Sindsdien ging het bergafwaarts. Zij kreeg tuberculose. Om medicijnen te kunnen betalen, verkocht hij eerst hun geiten, later hun kippen. Ze hebben niet eens geld meer om het lekkende dak te laten repareren. En nog altijd zorgen ze voor drie kleinkinderen. Wie zorgt er voor hen, nu ze zwakker worden?
In 2015:
Dit is het laatste van vier miniportretten in woord en beeld van bewoners van het gehucht Dickisoni in het Afrikaanse Malawi, het armste land ter wereld.
Lees hier onze eerdere verhalen uit Dickisoni:
Armoede in beeld: De vrouw die een bakstenen huis kreeg
Tien jaar terug bezocht ik voor het eerst het dorp Dickisoni in Malawi. Fotograaf Jan Banning legde toen de interieurs van de bewoners vast. Onlangs keerden we terug. Welk verhaal vertelt het interieur van 2015 over de afgelopen tien jaar? Deel 3 in een serie mini-portretten over armoede.
Armoede in beeld: Hoe de familie Layitan overleeft
Tien jaar terug bezocht ik voor het eerst het dorp Dickisoni in Malawi. Fotograaf Jan Banning legde toen de interieurs van de bewoners vast. Onlangs keerden we terug. Welk verhaal vertelt het interieur van 2015 over de afgelopen tien jaar? Deel 2 in een serie mini-portretten over armoede.
Armoede in beeld: Wat dit bankstel over de familie Nyangulu vertelt
Tien jaar terug bezocht ik voor het eerst het dorp Dickisoni in Malawi. Fotograaf Jan Banning legde toen de interieurs van de bewoners vast. Onlangs keerden we terug. Welk verhaal vertelt het interieur van 2015 over de afgelopen tien jaar? Deel 1 in een serie mini-portretten over armoede.
Zo ontsnap je aan armoede in het armste land ter wereld
Armoede vóór 2030 de wereld uit. Dat is het grootse doel dat de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties zich eind deze maand stelt. Ik keerde samen met fotograaf Jan Banning terug naar een dorp in Malawi waar we tien jaar geleden leerden wat alledaagse armoede betekent. Is het einde van de armoede daar al in zicht?
Dickson geeft antwoord op vijf vragen van leden van De Correspondent
Dat we een bakstenen huis, genoeg kleren én genoeg dekens hebben. Dat we met Kerstmis en Pasen een kip of een geit kunnen slachten voor een stukje vlees bij onze maïsbrij. Dat is welvaart. Het antwoord op een van de vijf vragen die ik namens jullie aan de dorpelingen van het Malawiaanse dorp Dickson stelde.
Dit verhaal heb je gratis gelezen, maar het maken van dit verhaal kost tijd en geld. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping en verbinding brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Word ook lid!
