De mens van de toekomst print zich voort en eet plastic soep

Laten we het jaar 4015 nemen. De aarde bestaat nog. De apocalyps is afgewend. De stijgende zeespiegel, voedseltekorten, uitgeputte fossiele brandstofbronnen, het gapende gat in de ozonlaag en de opwarming van de aarde, de mens heeft er een oplossing voor gevonden.

Hoe? Evolutie.

Soms is het niet de wetenschap, maar de kunst die ons helpt een beeld van de toekomst te vormen. Een beeld dat niet apocalyptisch en verlammend is, maar alle mogelijkheden verkent en inspireert.

Onlangs stuitte ik op het boek Van Bollebast tot Voortprinter - een wonderlijke toekomst van de mens van illustrator Olf de Bruin. Ongelooflijk fantasievol heeft hij vormgegeven aan zes transhumane mensenrassen die oplossingen bieden voor de doemscenario’s die de aarde te wachten staan. Zie een hoopvolle en vredige wereld voor je, waarin het onderscheid tussen mens en natuur is verdwenen. Mag ik de rassen één voor één voorstellen?

Bollebast

Groen, dik en gezellig. Hij loopt naar achter gebogen zodat hij altijd naar zijn beste vriend - de zon - kan kijken. Zijn geheim? Fotosynthese. Dat is zijn oplossing voor het groeiende gat in de ozonlaag en het groeiend tekort aan voedsel. Een met stelen omwonden lichaam dat zonnestralen omzet in kilojoules. Het enige wat hij hoeft te doen is luieren.

Hangnek

Van oorsprong is de mens jager. Maar met de komst van supermarkten is die kwaliteit overbodig geworden. Dit vermogen gebruik te maken van alles wat vanzelf langskomt, is geëvolueerd tot de Hangnek. Met letterlijk een nek om aan te hangen en een slijmweb tussen de benen is de Hangnek in staat elke strontvlieg te veranderen in een voedzame maaltijd. Omdat de productie van dat slijmweb zich in de onderbuik bevindt, zijn de geslachtsorganen verhuisd naar de linkeronderarm.

Baronest

Om de almaar toenemende hoeveelheid informatie te kunnen blijven opslaan, heeft de Baronest niet één paar hersenen, maar een hele kraag vol. Op diezelfde plek draagt zij haar kinderen, in buidels. Zo breidt de moeder haar brein uit. Dankzij haar lange nek kan ze haar nek boven het maaiveld uitsteken en haar kennis delen met anderen.

Zeekopje

Waar in onze tijd de plastic soep nog een probleem vormt, is het voor het Zeekopje een bron van leven. Al dobberend schuift hij het plastic zijn mond in. Zijn maag is een verbrandingsmachine die het synthetische afval omzet in een natuurproduct. Het Zeekopje heeft twee gezichten. Eén boven water, om de lekkernijen te verorberen, één onder water, om op koers te blijven.

Onderwijze

Filosoferen is zijn specialiteit. De evolutie van zijn soort is het antwoord op het geweld van machines en technologie. Hij overleeft door te ijsberen, te peinzen en te mokken. Na elke periode van filosoferen, volgt een periode van bezinking. Dit doet de Onderwijze ondergronds, terwijl hij contactloos zijn kennis deelt met anderen. Naarmate de Onderwijze ouder wordt, trekt hij zich permanenter terug onder de grond, om opgedane kennis te overdenken. Die constante uitwisseling van kennis houdt hem jong van geest.

Voortprinter

Uit een combinatie van hetzelfde intelligentieniveau van mens en machine en experimentele voorplantingsdrift van pubers is de Voortprinter ontstaan. Hij wordt beschouwd als een van de succesvolste transhumanen. Hij is bol, roodharig en erg sociaal. Hij leeft het liefst samen met zo veel mogelijk soortgenoten. Voortplanting is dan ook het belangrijkste in zijn leven. Zijn geslachtsorgaan is als een 3D-printer. Met drie printkoppen wordt onder een rok tussen de benen het nageslacht geprint. Eenmaal geprint, loopt het tussen de haren van de rok naar buiten.

Lees en kijk ook: