Mannelijkheid leeft.

Dat is de eerste conclusie die we kunnen trekken na publicatie van ons eerste artikel over het onderwerp. Voordat we de diepte en breedte ingaan, delen we graag wat we oppikten uit jullie reacties.

Waarom vrouwen wel boksen, maar mannen niet aan zumba doen De man bevindt zich in een identiteitscrisis. Alles waarvan hij dacht dat het mannelijk was, blijkt net zo goed bij vrouwen te kunnen passen of wordt sociaal niet meer geaccepteerd. Wij schreven dit pleidooi om de mannelijke mystiek van ons af te schudden. Lees het verhaal hier terug

Allereerst werd er veel gediscussieerd over de veronderstelde verschillen tussen mannen en vrouwen en de mate waarin die aangeboren of aangeleerd zijn. Die stipten we bewust maar kort aan – in een van de volgende stukken willen we dieper ingaan op de wetenschappelijke materie en ook hoe die door cultuur, politiek en ideologie gekleurd wordt.

De opmerking ‘om eens een steroidkuurtje te nemen,’ vatten we serieus op

Sommige opmerkingen hierover waren vooral inhoudelijk, maar ook ‘om eens een steroidkuurtje [sic.] te nemen,’ vatten we (tot op zekere hoogte) serieus op. Want wat is nu precies de invloed van geslachtshormonen op ons gedrag?

Een interessant punt dat door meerdere lezers werd aangehaald, is het onderscheid tussen jongens en mannen. ‘Mannelijke waarden als verantwoordelijkheidsgevoel, zelfredzaamheid en beschermend zijn, zijn wat de mannen van de jongens onderscheiden,’ schrijft

Stereotypen

Een belangrijke rol is hierbij weggelegd voor mythes en legenden over ‘man worden’ en de rituelen die daarbij een rol spelen.

Wie zich erin verdiept, komt erachter dat het daarbij vaak gaat over zelfbeheersing, ontplooiing en het vinden van een evenwicht tussen de emotionele en de stoere kant van hun persoonlijkheid.

Zoals schreef: ‘Waar is de authentieke man gebleven die trots is op zijn man-zijn, die krachtige energie uitstraalt, niet agressief is en wel beslist, vol mededogen, streng maar rechtvaardig, weet wat hij wil, waar hij voor staat, onafhankelijk en vastberaden, met oog voor het grotere geheel en die een groot uithoudingsvermogen bezit?’

De mate waarin de lezers zichzelf herkenden in de geschetste stereotypen en dilemma’s, varieerde sterk. Dat sluit aan bij onze analyse dat de norm er is, maar niet op iedereen evenveel invloed uitoefent. Zoals een van jullie ‘De paradox is dat stereotypen uitgaan van de extremen, maar geldingskracht pretenderen te hebben voor elke - ook de modale - man. Die zich vervolgens zelden herkent in de generalisatie. Ik denk dat een stereotypering niet wil zeggen: ‘zo is de man.’ Maar: ‘zo moet hij zijn’.’

Zoals er een variatie blijkt in de mate waarin men zich herkent in de stereotypen, varieert ook de mate waarin men zich daaraan wil ontworstelen. Zoals het uitdrukt: ‘Als vrouw heb ik nooit behoefte gehad om me te meten aan deze ‘mannelijke’ eigenschappen. Ik wil gewoon vrouw zijn. Wat dat ook is.’

Gender

Dat werpt ook weer een interessante vraag op: waar komt de behoefte aan een genderidentiteit vandaan? En wat is nu het essentiële verschil tussen een mannelijke en een vrouwelijke genderidentiteit?

Een tip die ‘Om de eeuwige discussie over nature en nurture eens vanuit een ander perspectief te bekijken, is het wellicht interessant om met transgenders in gesprek te gaan. Zij zijn eigenlijk de enigen die echt weten wat het verschil is om een vrouw of man te zijn.’

‘Misschien hebben de seksen een stereotype nodig om in elkaar geïnteresseerd te kunnen blijven’

Interessant is ook het vraagstuk of mannelijkheid en vrouwelijkheid een (belangrijke) rol spelen bij het ‘paringsritueel.’

Iemand schreef bijvoorbeeld: ‘Het is denk ik vrij onmogelijk over de man te praten zonder het over de vrouw te hebben. ‘Ze’ bestaan bij gratie van elkaar. De norm man wordt gemaakt door te stellen wat de man niet is. Dit is vaak en vooral gedaan door te benoemen wat vrouwelijk

Vallen heteroseksuele vrouwen op mannelijke eigenschappen, en heteroseksuele mannen vice versa? Of vallen ze op universele eigenschappen? Zou bij een genderneutrale(re) samenleving een groter deel van de bevolking biseksueel worden? En wat zouden de maatschappelijke gevolgen daarvan zijn?

Een goede in dezen: ‘Misschien hebben de seksen een stereotype nodig om in elkaar geïnteresseerd te kunnen blijven en bestaat er, met andere woorden, een natuurlijke geneigdheid om de gedragsverschillen te overdrijven, zodat sekseselectie haar werk kan doen. Als dat zo is, wordt door de ontmanteling van de mythe van de ‘mannelijke man’ het probleem vooralsnog vooral verplaatst en in de relationele sfeer gelegd.’

Prikkelen

Tot slot waren er wat lezers bang voor de masochistische toon en het slachtofferschap dat uit het stuk zou opstijgen. Daarbij kwamen ook de Male Right Activists aan bod, groepen van militante mannen die ooit uit de emancipatiebeweging zijn voortgekomen maar inmiddels net zo verbitterd zijn geraakt als sommige groepen feministen.

Naar zo’n perspectief zijn wij niet op zoek. We hopen de lezers, en zeker ook de mannelijke lezers, een spiegel voor te houden en zo te prikkelen.

Lees ook:

Belangrijk advies voor iedereen die weleens advies krijgt We krijgen de hele dag door advies. Welke raad kun je het beste aannemen, en welke niet? Hint: zoek je toekomstige zelf. En vermijd mensen die hun eigen fouten op jou projecteren. Lees het verhaal van Ernst-Jan hier terug Wat als we vredesmissies nu eens niet bemannen maar bevrouwen? Vrouwen zijn vreedzaam, empathisch én doen niet aan (seksueel) geweld. Alles wat vredesmissies anno nu goed kunnen gebruiken, zou je zeggen. Maar: klopt dat beeld van vrouwen wel? Lees het verhaal van Lisa hier terug Mannen, maak eens werk van je kinderen Werkende vrouwen besteden meer tijd aan hun kinderen en naasten dan mannen. Hierdoor ervaren ze meer stress en zijn ze economisch onzelfstandiger. Dé oplossing: mannen minder laten werken. Maar dan moeten we wel inzien hoe belangrijk zorg echt is. Lees het verhaal van Marilse hier terug