Hoe verkoop je geheime inkoopafspraken met grote farmaceutische bedrijven als minister van Volksgezondheid aan de Tweede Kamer?

Nou Over de werkelijk bedongen kortingen meld je zo weinig mogelijk, want dat laat de industrie niet toe. Alleen over de geheime afspraken van 2014, tweeënhalf jaar geleden alweer, meld je dat de totaaluitgaven aan de acht middelen 95,9 miljoen euro bedroegen, 13,9 miljoen euro minder dan wanneer er geen geheime onderhandelingen over zouden zijn gevoerd. De samengevoegde cijfers van 2015 komen ergens volgend jaar. Voor 2013 laat de minister de Kamer in ‘t ongewisse; verantwoording daarover zou ‘de vertrouwelijkheid van de arrangementen’ in gevaar brengen.

Over de potentiële besparingen in de komende jaren is Schippers niettemin zeer optimistisch, in 2018 zou er door de geheime onderhandelingen ruim 200 miljoen euro bespaard kunnen worden. Geheime arrangementen zullen in de toekomst dan ook meer en meer worden gesloten, want ze zijn ‘nodig’ en dienen ‘verbreed’ en ‘verdiept’ te worden om de duurste geneesmiddelen toch beschikbaar te krijgen voor de patiënt, schrijft de minister.

Applaus voor de minister

De Telegraaf zag in de brief alle aanleiding om de minister publicitair met griffel te belonen voor haar noeste arbeid. ‘Schippers praat prijs medicijnen omlaag,’ de krant dinsdag, met daaronder een exclusief interview. ‘Ik ben in de ogen van farmaceuten, denk ik, de meest impopulaire minister van Volksgezondheid ooit en dat vind ik helemaal niet erg,’ de minister tegen De Telegraaf.

‘Ik ben in de ogen van farmaceuten, denk ik, de meest impopulaire minister van Volksgezondheid ooit en dat vind ik helemaal niet erg’

Dat is wat mij betreft maar zeer de vraag. Hoewel Schippers impliciet erkent dat ze in de houdgreep gehouden wordt door de industrie, - ‘Ik zou graag transparant willen zijn, maar als ik dat zou doen, kan ik geen deal meer sluiten’ - schetst ze wel een heel optimistisch beeld van haar eigen onderhandelcapaciteiten.

Openbare lijstprijzen van farmaceutische bedrijven zeggen namelijk niets, daar is per definitie korting op te bedingen. Normaal gesproken doen de ziekenhuizen dat in combinatie met zorgverzekeraars, maar die staan bij deze deals buitenspel. Bij het ministerie voeren vijf ambtenaren dit werk uit, binnenkort zeven. Ze doen die onderhandelingen hoofdzakelijk schriftelijk.

De echt belangrijke vraag is of het hardste, maar nog steeds oncontroleerbare cijfer van een schamele 14,4 procent korting (in 2014) rechtvaardigt dat zo’n klein groepje mensen in het diepste geheim over zoveel premie- en belastinggeld beslist. Als ik goed ingevoerd ben is dat namelijk niet bepaald baanbrekend afdingen; ziekenhuizen en zorgverzekeraars bedingen dikwijls individueel dit soort kortingen bij bedrijven.

Volgende week meer over hoe de geheime deals van Schippers het werk van haar eigen adviserende ambtenaren dwarsliggen.

Meer over medicijnprijzen?

Waarom onze dure medicijnen duurder blijven dan de zorgverzekeraar wil Zorgverzekeraars moeten alle dure medicijnen vergoeden waar patiënten wettelijk aanspraak op maken. Tegelijkertijd mogen ze de zorgkosten niet te hard laten stijgen. Hoe ziet het onderhandelen over de prijs van dure medicijnen er eigenlijk uit? Dat blijkt krankzinnig ondoorgrondelijk. Lees mijn verhaal hier terug