Luisteren: Ook als 71-jarige kun je nog debuteren als dichter

Er zijn zeker vijf redenen om te luisteren naar het gesprek met Nicolaas Matsier (Krommenie, 1945).

1. Nicolaas Matsier is een gereputeerd schrijver. In de roman Gesloten huis legde hij op schitterende wijze zijn herinneringen bloot en onderzocht hij de werking van het geheugen. Verder vertaalde hij Alice in Wonderland en gaf zijn visie op de Bijbel als literatuur. En nu debuteert hij als dichter - op zijn 71ste. In de bundel Druppel staan wat mij betreft een paar gedichten die nu al klassiek zijn.

2.Druppel bevat twintig gedichten en verschijnt in een oplage van 55 exemplaren. Meesterdrukker Ser Prop heeft ze gemaakt. Alles met de hand: naaien, lijmen, papier snijden. Twee maanden handwerk zit erin. Zoals Matsier ooit schreef, in Gesloten huis: ‘Het gelukkigst is een mens, daarvan ben ik overtuigd, wanneer hij handelt.’

Het gelukkigst is een mens, daarvan ben ik overtuigd, wanneer hij handelt

3. De bundel opent met een klassiek drempelgedicht. Over Ianus, de Romeinse god van de poorten en deuren, van de in- en uitgang, van geboorte en dood. Enige jaren geleden leefde Matsier een tijdlang met zijn vrouw op de drempel. Bij haar was bloedkanker geconstateerd. Ze kreeg nieuwe stamcellen van een onbekende bloeddonor, hij noemt het een bloedbeginsel. En hij mag nog zo doordrongen zijn van de sterfelijkheid, het was toch een schok. Iedereen leeft tenslotte met het idee dat de dood iets is achter beveiligd glas.

4. Nicolaas Matsier heeft sympathie voor de oude Stoa. Hij begrijpt niet zoveel van mensen die een verwoede opstandigheid hebben tegen het idee van de sterfelijkheid. Het is precies het feit dat wij zelf een zin aan het leven moeten zien te geven die het leven de moeite waard maakt. En dan citeert hij de oude Perzische dichter Omar Khayyam (geboren in 1048), in de vertaling van F. Scott Fitzgerald: ‘The moving finger writes and having writ, moves on / and nor all your piety or wit shall lure it back to cancel half a line / nor all your tears wash out a word of it.’

5. Veel gedichten in dit debuut zijn al eerder geschreven als een soort gelegenheidspoëzie. Ter ere van vrienden, zoals beeldend kunstenaar en lithograaf Willem den Ouden, zijn leven lang woonachtig aan de Waal. En dat rijmt dan weer mooi op de eerste filosoof Herakleitos, die zijn leven sleet aan de ‘Kleine Meander’ in Klein-Azië, en in het water van de rivier een metafoor ontdekte voor de beweging van de tijd. Als het om het geheugen gaat zijn we volgens Nicolaas Matsier een zichzelf steeds maar reparerend voortvarend schip. Er is een reeks momenten, en dat ben jij.

Luister ook: