Luisteren: Waarom het tijd is deze zondag van de Bijlmer naar het Museumplein te lopen
Hesdy Lonwijk behoort tot de groep bevlogen vrienden die de Ieder1 Parade organiseert. Deze zondag verwachten ze met 20.000 mensen van de Bijlmer naar het Museumplein lopen. Vóór het ideaal van een inclusief Nederland. Zelf had hij nooit gedacht activist te worden: de omstandigheden dwingen hem ertoe.
Er zijn minstens vijf redenen om te luisteren naar Hesdy Lonwijk (Paramaribo, 1976).
1. De Ieder1 Parade wordt zondag 25 september gehouden. Het is de bedoeling dat minimaal 20.000 mensen in Amsterdam van de Bijlmer naar het Museumplein lopen. De organisatoren, waaronder Hesdy Lonwijk, noemen het uitdrukkelijk geen protestmars. Het moet een parade zijn voor het ideaal van een inclusief Nederland. Iedereen moet zichzelf kunnen zijn, dus óók zijn woede over onrecht en racisme kunnen tonen. Juist dat is in Nederland allesbehalve vanzelfsprekend, menen de organisatoren.
2. Hesdy Lonwijk kwam op zijn dertiende van Suriname naar Nederland en doet zijn voordeel met die gelaagde identiteit. In Suriname is hij een ‘tata,’ hier is hij zwart. Door zijn ervaringen met racisme, ontpopt hij zich nu noodgedwongen tot parttime activist. Nooit gedacht dat hij dat in zich had, zegt hij. ‘Ik ben zwart, maar ik voel me niet zwart.’ Het is de wereld die hem erop wijst. Zelf is hij trots op zijn geschiedenis, op wie hij is.
Iedereen moet zichzelf kunnen zijn, dus óók zijn woede over onrecht en racisme kunnen tonen
3. Daarnaast is Lonwijk filmmaker. Zijn eindexamenfilm, Color me bad, werd in 2007 bekroond tot de beste van zijn jaar. De film gaat over een thaibokser die worstelt met zijn homoseksuele geaardheid. Zo laat Lonwijk zich leiden door zijn nieuwgierigheid en zal hij als maker altijd proberen om taboes te doorbreken. De film Shadows (1959) van John Cassavetes heeft hem de ogen geopend. Hij gaat er op het Nederlands Filmfestival een lezing over houden.
4. Breekpunt in zijn carrière: hij was met een omroep en een producent bezig met een serie over armoede en overleven in de Afrikaanderwijk in Rotterdam. In de wijk leven talloze bevolkingsgroepen, dus werd er een zeer diverse cast voorgesteld. De plannen gingen niet door. Waarom niet? Volgens Lonwijk omdat de cast niet wit genoeg was.
5. Op zijn zestiende ging hij thaiboksen. Hij had talent. Het heeft hem zelfvertrouwen gegeven en geleerd wat beheersing is. Zelf zou hij, ook in de strijd tegen racisme, nooit geweld gebruiken. Toch kleeft er één voordeel aan het feit dat het racisme nu overal openlijk naar buiten komt. Dan wordt tenminste duidelijk dat racisme niet iets is wat tussen de oren zit, maar dat het een probleem is van iedereen.