Deze serie neemt je mee naar Mars

Ja, er deugt van alles niet aan miniserie Mars. Zo kun je klagen over het volgende:

• De casting van Mars is niet wat je gewend bent als je kwalitatief sterke dramaseries van makers als HBO gewend bent.
• De dramatisering is ronduit simpel: de kapitein van de eerste menselijke missie naar de rode planeet, vraagt zijn vijf mede-astronauten of ze wel echt hun leven willen geven voor de missie. Zeventien seconden voor lancering.
• Zes astronauten lijkt me astronomisch weinig als je een raket van veertien verdiepingen de lucht instuurt om een hele planeet bouwrijp te maken. Het lijkt me ook niet dat de kapitein degene zal zijn die een stukje kapotte elektronica, twee minuten voor de landing, gaat vervangen.
• Alle scènes van Mars die zich afspelen in 2033 ademen de Amerikaanse propagandadroom waar Rob Wijnberg onlangs een down-to-earth stuk over schreef.

De combinatie van goedkope scifi en inspirerende documentaire is een beetje vreemd, maar wel lekker

Maar als je eventuele irritaties daarover even parkeert, dan kun je deze serie gebruiken waar die voor bedoeld is: om te dromen, met een reality check. Want de andere helft van de scènes in Mars waarmee de scifi wordt afgewisseld zijn interviews anno 2016, met degenen die daadwerkelijk proberen om alle barrières te slechten die ervoor zorgen dat we nu niet naar Mars kunnen.

Die combinatie van goedkope scifi en inspirerende documentaire is een beetje vreemd, maar wel lekker.

Youtube plaatst cookies bij het bekijken van deze video Bekijk video op Youtube

Voorbij de realitysoap van Mars One

Ik zag de eerste aflevering, die vanavond wordt uitgezonden, en ben van plan de rest ook te gaan zien. Want hoe versimpeld de scènes uit 2033 ook zijn, ze geven je de inspiratie om na te denken over het bestaan nu. Ik schreef eerder over het Overview Effect - het besef dat we met zijn allen op een kwetsbare blauwe bal in de ruimte hangen. Als mensen kunnen kiezen om te verhuizen naar Mars, dan voelen ze misschien ook wat meer wat ze op aarde verenigt.

In tegenstelling tot het Nederlandse plan Mars One, voor een Marsreis die tot een tv-realitysoap moet leiden (en deze week naar de beurs ging om daar geld voor op te halen), draait het bij Mars om de technologische uitdagingen die moeten worden overwonnen om zo’n reis mogelijk te maken.

Techniek voor het grote publiek

Belangrijkste geïnterviewde is degene die daar het meeste van iedereen op deze aarde mee te maken heeft: Elon Musk van ruimtebedrijf SpaceX. Mars laat zien hoe alles wat zijn bedrijf doet het (letterlijk) hogere doel heeft om mensen naar Mars sturen. Met als doel de mensheid daarmee een Nieuwe Wereld te bieden, en te voorkomen dat we uitsterven als de aarde kapotgaat, door onszelf of door externe factoren. Zoals ik laatst al schreef: Musk is echt een must om te volgen.

Mars draait om technische vragen als:

Hoe verloopt de communicatie met aarde? Hoe rem je een raket af op een planeet die een hele ijle atmosfeer heeft? En wat doe je als je 75 kilometer landt naast de plek waar een eerdere raket alvast spullen heeft gedumpt? Mijn gok: dan ga je dood. In de scifisetting van 2033 denken ze dat ook, maar vinden ze - natuurlijk - een oplossing (spoiler).

De serie is gebaseerd op het boek How We’ll Live On Mars van Stephen Petranek, die in de docu-scènes ook geïnterviewd wordt.

Naar Mars met Donald Trump

Ikzelf was net gewend geraakt aan het idee dat we naar Mars gaan: SpaceX kan raketten nu laten landen en is druk bezig met de bouw van The Big F*cking Rocket die mensen zo’n lange reis kan laten maken. Maar sinds woendag vraag ik me weer af: gaat het nog wel gebeuren?

Mars is geschoten in het tijdperk Obama, een zelfverklaarde Trekkie die de plannen van Musk helemaal zag zitten. En nu, net voor de lancering van deze serie, is er een nieuwe president gekozen, over wie Elon Musk een paar dagen voor de verkiezingen in een stotterend telefooninterview heeft gezegd dat hij misschien niet helemaal het goede karakter heeft, maar dat dat wel niet zo erg zal uitmaken. Reden tot zorg, zoals ik beschrijf in deze notitie:

Over zeventien jaar wil je dit zeker gezien hebben

Ik ben benieuwd hoe we in 2033 terugkijken op deze serie. Zien we het dan als naïef gedagdroom in die vreemde, optimistische vroege jaren tien? Of blijkt deze serie ons dan klaargestoomd te hebben voor een interplanetair bestaan?

In beide gevallen wil je deze serie denk ik gezien hebben. De eerste aflevering is op zondag, 22:00, op het Nederlandse tv-kanaal van National Geographic, dat online een Marsdossier heeft en het novembernummer wijdt aan de vraag: wanneer gaan we?

Meer lezen?