Luisteren: Hoe onze rijke, maar zieke samenleving er weer bovenop kan komen

De Vlaamse psychiater Dirk De Wachter (Wilrijk, 1960) vindt dat we moeten luisteren naar de zieke mens zoals hij die treft in zijn praktijk, voorbij het symptoom, om te zien wat er met onszelf aan de hand is: we hebben geen idee wat de zin van het leven is. En dat maakt radeloos. En boos. En ziek dus.

Het eerste boek van De Wachter, Borderline times, sloeg in als een bom. Het stond een jaar lang in de top-tien van best verkochte boeken in Vlaanderen. Hij werd, na zijn vijftigste, in één klap mediageniek. Dit jaar verschenen twee nieuwe boeken. Liefde, een onmogelijk verlangen en De wereld van De Wachter.

En heeft de dokter ook een remedie? Hij biedt er verschillende aan, zoals engagement, liefde, vragen stellen, verschildenken (de ander is altijd radicaal anders), humor (het is de barst in de duisternis), de paradox, kunst (in zijn boeken is er telkens een schrijver die meeloopt en elk hoofdstuk versterkt met een citaat).

Geen enkele remedie is onproblematisch, laat staan eenvoudig. Zijn voorstel: laten we beginnen met het besef dat het leven ‘een moerassigheid’ is, een worsteling, dan zijn we al goed bezig. En laten we daarna maar eens kijken of we daar samen een beetje door kunnen hakkelen. Want, de essentie van het bestaan is de verbinding met de ander. En het zoeken is een vorm van zingeving.

Lastig, deze boodschap, somber? Ik vond het enorm opbeurend.

Wist je dat we binnenkort ook in België zijn?

Meer luisteren?