In aflevering 1, De bubbel, praat ik met mijn Rotterdamse vrienden over waarom we ons meer terugtrekken in onze bubbel. In mijn oude dorp Zeeland laat mijn neefje Hamza (7) mij zien waar hij bang voor is. Wat hij weet over de verkiezingen, zegt alles over Nederland.
In aflevering 2, De buren, vertelde mijn vader die nog in Zeeland woont dat onze buurman op Geert Wilders stemt. Klopt het dat die lieve man kiest voor een partij die mij niet moet?
In aflevering 3, De ‘boeren’, begeef ik me op onbekend terrein: de Achterhoek. Ik praat met kleurrijke onbekenden, maar besef me dat ik op zoek ben naar een karikatuur van de PVV’er. Ik ga terug naar Zeeland, waar de buurman van mening is veranderd.
Meer over dit thema?
‘Ik merk dat de islam een grotere rol begint te spelen. Er is meer homohaat’
Het is alsof we het verleerd zijn: zonder ruzie een gesprek voeren over onze politieke verschillen. Daarom sprak ik Erwin van Dalen, die PVV wil stemmen 15 maart.
Ode aan de domme vraag
Nu het draaiorgeltje van de verkiezingen weer volop speelt, kunnen we het enkel nog overstemmen met onze vragen, onze vele, simpele, onbeantwoorde vragen.
Het woord ‘bubbel’, doorgeprikt
Filterbubbels, mediabubbels, elitebubbels, financiële bubbels: het transparante, fragiele belletje is dé metafoor geworden voor verdeeldheid, aanstaande crises en het eigen gelijk. Maar wat betekent het nu precies?
