‘Het einde is nabij en alleen de walvis snapt het,’ oppert het blad Popular Science. De bultrug is een einzelgänger die soms jachtgroepjes vormt van twintig walvis sterk. Nu zien wetenschappers iets totaal ongekends: supergroepen, bestaande uit tweehonderd jonkies.
De walvisonderzoeker staat paf. Sinds 2011 regent het meldingen van bultrugcongregaties. Begin deze maand kwam er een artikel over uit in Plos One. Er is duidelijk iets gaande in de walviskosmos, maar wat?
Die wateren voor Zuid-Afrika moeten erg visrijk zijn, want de bultrug is geen vegetariër en de bultrug is enorm. Een volwassen exemplaar wordt tussen de 12 en 16 meter lang en weegt 25 à 30 ton. Maar in die supergroepen zwemt gek genoeg vooral jeugd tussen de 8 en 10 meter. Theorie 1: misschien dat de nieuwe generatie, nieuwe jachtstrategieën uitprobeert in een overbeviste waterwereld?
Een andere mogelijkheid is dat de bultrug lang einzelgänger was tegen wil en dank. Negentig procent van hun populatie verdween na eeuwen aan walvisjacht, maar dankzij veertig jaar walvisbescherming gaat het beter. Eind vorig jaar berichtte het National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA) in de Verenigde Staten dat negen van de veertien bultrugpopulaties van de Endangered Species Act af kunnen.
Dus misschien is dat massaal samenklonteren wat walvispubers nu eenmaal doen. Misschien is het bij Afrika goed speeddaten.
Optie 3 is dat dit gedrag er altijd al was en het ons simpelweg ontging. Zo hebben we nog altijd geen idee waar en hoe bultruggen seks hebben, ook al zijn er jaarlijks duizenden mensen aan het walvisspotten in walvisspotbootjes rond Alaska en Hawaii.
Het blijft bizar hoe klein onze kennis is van het grootste beest dat ooit op aarde rondzwom. ‘Het bestuderen van walvissen is als het bestuderen van leeuwen door een eeuwige mist,’ aldus de walvisonderzoeker. En dat geldt voor wel meer zeeleven.
/dc-useruploads-images/a64e7d7b05b34185afe055b51fc874ef.png)