Iedereen wil zijn hand schudden. Of anders wel oogcontact maken, al is het voor een paar seconden. Hij heeft dan ook een sterrenstatus. Hiervoor zijn ze vroeg opgestaan en houden ze al urenlang een plekje bezet. De kans dat ze aan de beurt komen is klein, er staan nog veel meer mensen te popelen. Wie het hardst roept en het wildst zwaait, wordt misschien gezien.
Dit moment van zwaaien en schreeuwen is gunstig voor iedereen. Het publiek wil een glimp opvangen van de beroemdheid. Zij maken zijn rol als president mogelijk. Herkenning is erkenning.
En Pete Souza de Witte Huis-fotograaf? Die wil de president steeds weer van zijn beste kant laten zien. En daarmee laat hij ook andere dingen zien. Ontwikkelingen in de fotografie. Zoals: de selfie als ontmoeting.
Een foto is een honderdste seconde van de werkelijkheid. Hoelang zal het moment op de foto hierboven hebben geduurd? Obama is zo ver voorover gebogen, dat hij zich lijkt te hebben omgedraaid. Hij heeft nog ruimte om naar voren te lopen, maar misschien moet hij door.
En de vrouw in de blauwe jas, heeft zij de hand van Obama al geschud?
En de vrouw in de blauwe jas, heeft zij de hand van Obama al geschud? Heeft ze haar handen daarom alweer gevouwen? Of wordt zij gepasseerd door een jongen op de tweede rij, die nog harder zijn best doet de aandacht van de president te vangen?
De mensen links van de vrouw met de blauwe jas staan een kwartslag gedraaid. Zou daar ook een dranghek staan? Zou Obama hier heel even om een hoek zijn geglipt, om daarna zijn weg te vervolgen? Dan zou de man die achter het hoofd van Obama zichtbaar is, en de andere kant opkijkt, best wel eens een beveiliger kunnen zijn.
Zeker acht mobieltjes zijn de lucht ingegaan om een foto van dit moment te maken. Acht mobieltjes en een tablet. (Of is dat paarse ding rechts achter het hoofd van de vrouw met blauwe jas de hoes van nog een tablet?)
Er is al veel over gezegd en geschreven. Dat mensen hele concerten via het beeldscherm van hun mobiel bekijken is vreemd, en voor de omgeving vervelend. Of je echt van het moment kan genieten, is maar de vraag. Ook kun je je afvragen of je überhaupt een goede foto of filmpje kunt maken. Ze zullen worden gebruikt als bewijs, dat ze slechts een paar meter van de president verwijderd waren. Alsof we ons geheugen en elkaar niet meer vertrouwen.
Op het moment dat zij de president kunnen ontmoeten, keren ze hem de rug toe
De twee meisjes vooraan gaan nog een stap verder. Op het moment dat zij de president kunnen ontmoeten, keren ze hem de rug toe. Zij willen niet alleen een eigen foto van de president, het moet ook nog eens een foto zijn waar ze zelf op staan. Ze hebben het zo te zien vaker gedaan, een selfie maken. Ze houden de camera omhoog, buigen naar achteren, plaatsen zichzelf op de voorgrond en creëren zo ruimte voor de man waar het op dat moment allemaal om draait. Of draait het vooral om de makers zelf?
En Obama? Die kent het principe van selfies wel. Hij hoeft maar één ding te doen: poseren! Zijn hoofd beweegt hij naar beneden, zodat hij met zijn ogen het virtuele hoekje om kan kijken. Om te zien of hij in beeld komt. En hij zwaait ook nog naar de camera, met zijn hand laag, zodat die in beeld komt maar niet voor zijn gezicht.
Zo bezorgt hij het meisje een foto die ze met veel trots aan iedereen kan laten zien. De foto zegt alles: ‘Ik heb de president gezien.’
Verzameling 10: Obama en de grote uitzondering
In mijn tiende en laatste verzameling foto’s van Witte Huis-fotograaf Pete Souza aandacht voor die ene foto die afwijkt van alle andere foto’s van de Amerikaanse president Barack Obama. Een uitzondering, die juist laat zien hoe sterk de beeldvorming rondom zijn persoon is.
Verzameling 9: Obama en de lachwekkende lach
Glimlachen moet hij de hele dag. Lachen, en mensen laten lachen, doet hij ook vaak. Maar heeft de Amerikaanse president Barack Obama ook echt humor? Tijdens mijn één na laatste speurtocht door het enorme fotoarchief van huisfotograaf Pete Souza vond ik het bewijs.
Verzameling 7: Als de president van huis is, danst de First Lady
Vaker dan haar man staat Michelle Obama raar op de foto. Hoewel dat spontaan lijkt, is het dat juist niet. Want ook de First Lady heeft een agenda, en ook zij gebruikt beeldvorming om dat te verkopen.
Verzameling 6: Obama, zijn uitzicht en het verlangen
Waaraan zou Obama denken als hij door het raam naar buiten kijkt? Deze poëtische foto’s van Witte Huis-fotograaf Pete Souza verklappen dat niet, maar verbeelden wel wat anders.
Verzameling 5: Obama en zijn geheim in de liefde
In deze vijfde verzameling foto’s van Witte Huis-fotograaf Pete Souza aandacht voor foto’s van Obama met zijn vrouw, Michelle. Terwijl de hele wereld meekijkt omhelst hij haar. En het werkt.
Verzameling 4: Obama en de vliegende baby’s
Fotograaf van het Witte Huis Pete Souza weet: kinderen zijn goed voor Barack Obama’s imago. In zijn archief vind je daarom eindeloos veel foto’s van de president poserend met vliegende baby’s en smeltende ouders. De vraag is: waarom doen andere wereldleiders dat nooit?
Verzameling 3: Obama voert graag het hoogste woord
In het Witte Huis-fotoarchief van Pete Souza is Obama tijdens vergaderingen meestal degene die spreekt. Door foto’s van verschillende soorten vergaderingen met elkaar te vergelijken, wordt zichtbaar dat de setting steeds informeler wordt naarmate de concentratie van macht toeneemt.
Verzameling 2: Obama eet een hamburger
Hoe president Obama in beeld komt, wordt altijd zorgvuldig geregisseerd. Zelfs als hij spontaan een hamburger gaat eten. De fotograaf probeert de uitstraling van macht zo klein mogelijk te maken.
Verzameling 1: Obama aan het werk
De meeste foto’s die de fotograaf van het Witte Huis Pete Souza van Barack Obama maakt, spelen zich af in The Oval Office. Het blijkt het ideale decor voor de macht van de president.
Intro: De Witte Huis-fotograaf
Barack Obama kennen we door de foto’s die van hem zijn gemaakt. Pete Souza is Witte Huisfotograaf en legt alle gangen van de president vast. Dat blijkt een machtig middel in de beeldvorming.
…dit verhaal heb je gratis gelezen. Maar het maken van dit verhaal kost tijd, geld en energie. Steun ons en maak meer verhalen mogelijk voorbij de waan van de dag.
Al vanaf het begin worden we gefinancierd door onze leden en zijn we volledig advertentievrij en onafhankelijk. We maken diepgravende, verbindende en optimistische verhalen die inzicht geven in hoe de wereld werkt. Zodat je niet alleen begrijpt wat er gebeurt, maar ook waarom het gebeurt.
Juist nu in tijden van toenemende onzekerheid en wantrouwen is er grote behoefte aan verhalen die voorbij de waan van de dag gaan. Verhalen die verdieping, verbinding en optimisme brengen. Verhalen niet gericht op het sensationele, maar op het fundamentele. Dankzij onze leden kunnen wij verhalen blijven maken voor zoveel mogelijk mensen. Steun ons en doe mee!
