We willen De Correspondent 100 procent duurzaam maken. Maar waar zit onze milieu-impact eigenlijk?

Noem het de vloek van kennis. Als je eenmaal weet dat de mens tegenwoordig de grote drijvende kracht is achter klimaatverandering, het verlies van biodiversiteit en het massale uitsterven van diersoorten, dan weet je ook dat je jezelf daar niet los van kunt zien.

Gelukkig zijn er allerlei opties als je je eigen milieu-impact wilt verkleinen. Als consument bijvoorbeeld: minder vlees eten, minder vliegen, minder spullen kopen en de verwarming lager zetten. Als betrokken burger: fossiele instituten onder druk zetten, stemmen voor politieke actie en dan met z’n allen de grote gang naar het duurzame tijdperk maken. Het klinkt zo makkelijk.

Maar tussen optie en daadwerkelijk actie staan vaak allerlei praktische belemmeringen. Echt duurzaam leven is voor de meeste mensen nog te ver gegrepen.

Dat geldt net zo goed voor de meeste organisaties en De Correspondent is geen uitzondering. Onze journalisten vliegen geregeld de wereld over om verhalen te maken of lezingen te geven, in de koelkast op onze redactie vind je kaas, vis en vlees, en om ons platform in de lucht te houden staan ergens in een datacentrum servers te brommen – heus niet alleen op groene stroom.

Daar willen we verandering in brengen. We willen zo duurzaam mogelijk ondernemen. We willen als kleine organisatie een zo groot mogelijke bijdrage leveren aan het oplossen van een van de grootste problemen die we hebben – klimaatverandering. Publiekelijk, zodat we van jullie kunnen leren, zodat we onze ervaringen kunnen delen en zodat anderen daar weer gebruik van kunnen maken.

Duurzaamheid moet onderdeel gaan uitmaken van ons DNA.

Maar waar zit de uitstoot eigenlijk?

We zijn een kleine organisatie – met 56 werknemers en nauwelijks bezittingen – maar indirect veroorzaken we een hoop uitstoot. Dat wil zeggen: als je alles bij elkaar optelt, hebben we best een flinke voetafdruk.

Die ziet er ongeveer zo uit:

Eten: We kopen onze lunch, koffie, thee en frisdrank in bij een plaatselijke bakker, de Albert Heijn en bij EkoPlaza. Het vlees, de zuivel en de avocado’s op onze keukentafel zorgen voor nogal wat uitstoot.

Vervoer: De meeste correspondenten gebruiken de fiets en het ov om naar hun werk te komen. Maar we gebruiken soms ook de auto – en we maken soms vliegreizen voor ons werk. Sinds kort vliegen we veel meer naar New York in het kader van ons onderzoek om De Correspondent uit te breiden naar het Engelse taalgebied.

Energie: We gebruiken energie om ons pand te verwarmen en onze laptops op te laden, maar ook de servers die we bij Amazon huren zijn flinke stroomslurpers. Amazon investeert in groene stroom, maar is nog niet 100 procent duurzaam.

Papier: We printen artikelen en rapporten die we willen lezen. Daarnaast drukt onze uitgeverij boeken. Die worden vervolgens bij lezers thuis bezorgd door een postbezorger in - waarschijnlijk - een benzineauto.

Investeringen: We bankieren groen, maar onze vaste werknemers bouwen pensioen op bij Aegon en we zijn verzekerd bij Nationale Nederlanden, twee organisaties die niet uitblinken in duurzaam beleggingsbeleid. Zo dragen we indirect bij aan investeringen of beleggingen in de fossiele industrie, terwijl ons geld in theorie ook in een windmolenpark zou kunnen zitten.

Tot zover deze grove inventarisatie. De belangrijkste eerste stap die we willen zetten is het precies beschrijven en kwantificeren van onze voetafdruk. Daaruit volgt namelijk welke maatregelen we het beste kunnen nemen om vooruitgang te boeken. Kun jij ons helpen bij het inventariseren van de uitstoot? Laat het weten.

Ondertussen doen we al zo veel mogelijk. We scheiden sinds kort plastic afval op ons kantoor en we compenseren sinds mei alle vluchten die correspondenten maken. Vlees en vis kopen we biologisch of met een ‘beter leven’-keurmerk in.

De volgende stap, na privacy en diversiteit

Verantwoord ondernemen, dat proberen we al langer. Zo hebben we hard gewerkt om de privacy van jullie, onze leden, zo goed mogelijk te waarborgen. We verzamelen zelf geen onnodige gegevens, en we hebben de gretige ogen van Google van ons platform geweerd.

Eerder hebben we publiekelijk verslag gedaan van onze missie om een zo divers mogelijke organisatie te worden. Daar zijn we nog steeds mee bezig. Zo houden we in ons aannamebeleid rekening met diversiteit in etnische en sociale achtergrond. Maar we zullen nooit kunnen zeggen: ‘nu zijn we divers genoeg.’ Omdat de diversiteit in stemmen, achtergronden en stijlen altijd groter kan.

We zullen nooit kunnen zeggen: ‘Nu zijn we duurzaam genoeg’

Zo is het ook met onze groene ambitie. We zullen nooit kunnen zeggen: ‘Nu zijn we duurzaam genoeg.’ Want als het lukt om onze eigen voetafdruk naar nul terug te brengen, kunnen we altijd nog zoeken naar manieren om positieve impact op het milieu te hebben. Bijvoorbeeld door structureel een klein deel van de omzet te investeren in bosbouw.

Wat we vandaag aankondigen is dus vooral een ambitie: een groene droom najagen. Van onze successen en mislukkingen zullen we hier openlijk en eerlijk verslag doen. We denken dat dat meerdere voordelen heeft:

We leggen publieke verantwoording af.
We kunnen profiteren van iedereen die zijn of haar expertise kan bijdragen.
We kunnen opgedane inzichten, praktijken en kennis delen.
En zo kunnen we de dilemma’s waar ook veel andere organisaties mee worstelen, samen aanpakken.

Wil jij net als De Correspondent duurzamer gaan ondernemen? Deel dan je ambities, ervaringen en kennis in de bijdragen. Leuker als we het samen doen.

Kun jij ons helpen?

We zijn op zoek naar twee soorten hulp:

Ad-hocadvies: voor het vergroenen van concrete onderdelen van onze bedrijfsvoering zijn alle specifieke kennis en expertise welkom. Je kunt helpen door te reageren op onze concrete oproepen hier op De Correspondent.

Langetermijnadvies: om het hele proces zo slim mogelijk in te richten, willen we een adviescomité samenstellen. Ben jij een expert die gedurende het hele proces betrokken wil zijn? Laat het weten. We nodigen je dan af en toe uit om mee te praten (wij betalen de koffie, fair trade ;-)).

De eerste stap is zoals gezegd: inventariseren waar onze uitstoot en onze potentiële impact het grootste is. Kun je ons daarbij helpen, bijvoorbeeld omdat jij ervaring hebt met het berekenen van de voetafdruk van een organisatie? Deel dan je kennis in de bijdragen of mail correspondent Klimaat en Energie Jelmer Mommers via jelmer@decorrespondent.nl.