Beste,

Veel beestjes verliezen het van de commercie. Maar mensen verliezen daarmee net zo hard. Als recente Correspondentverhalen over en iets laten zien, dan wel dit. (Henk van Straten kon er laatst op geheel eigen erudiete wijze,

Het alternatief – actief beestjes sparen – heeft vaak zo’n links, soft, naïef imago. Terwijl het mij vooral conservatief en rationeel lijkt om dat cruciale onderdeel – het dierenrijk – van dat ecosysteem waarin we prima gedijen, te behouden.

YouTube
Steve Cutts belicht een kant van de zaak.

Maar goed, ik realiseerde me deze week dat ik dat concept ‘rationeel’ – of tegenhanger ‘irrationeel’ – eigenlijk totaal niet snap. Iemand nog een goed boek hierover?

Leef je fantasie, Google weet het toch al

Die verwarring komt deels door twee podcasts over emotie van het radioprogramma op NPR. (Tip voor tijdens het strijken.)

De Vlaamse psycholoog Manu Keirse mocht dan zondag in verklaren dat hij niet meer gelooft in rouwverwerking, volgens de Amerikaanse neuroloog Lisa Feldman Barrett hebben we juist véél meer controle over emoties Conclusie na 25 jaar studie: emoties zijn geen reactie op de wereld. Emoties vormen

Angst, verdriet, woede, blijdschap, wanhoop – ze overkomen je niet, Emoties zijn berekeningen van een brein dat kaas tracht te maken van eindeloos complexe in- en externe situaties. (Als jouw cultuur een bepaalde emotie niet kent, voel je die ook niet.)

En man wat verlopen die berekeningen soms, eh ja – ‘irrationeel’?

Zo hoorde ik zaterdag Bregje Hofstede in de uitleggen hoe ‘vrouwen zichzelf leren onderdrukken’ door die constante focus op hun uiterlijk, op het voldoen aan een jong, slank schoonheidsideaal...

...om dinsdag in Vox te lezen hoe uit Googlepornodata blijkt dat een groot deel van de (Amerikaanse) mannen juist fantaseert over vrouwen die Ook al is dat beslist niet het soort vrouw waar ze naar zoeken op datingsites.

‘Many people don’t try to date the people they’re most attracted to. They try to date the people they think would impress their friends.’

Nou. Niet

YouTube
Man kust vis.

Je vraagt je af of dit bij zeg, orka’s, ook zo verloopt – dat de mannetjes het eigenlijk overal wel op kunnen, maar dat vrouwtjes met grotere oogvlekken nu eenmaal meer status genieten. Want: culturele dynamiek.

Orka’s zijn wel #winning

Orkacultuur is in ieder geval constant in beweging. Ze vinden almaar nieuwe jachtstrategieën uit en leren die dan aan mede-orka’s. Nieuw: in de Beringzee op ons.

Na decennia aan vredige coëxistentie, stalken groepen tot veertig orka’s groot nu structureel visserboten – soms wel achttien uur lang – om ze volledig visloos achter te laten.

Vissers vinden dat een probleem. ‘Het zijn net motorbendes te zee.’ Niks helpt. Het geluid dat orka’s af moest weren werd een Orka’s afschudden kost veel tijd, brandstof plus vis. En boten worden ook wel terug de haven in gejaagd.

‘Dit is compleet uit de hand gelopen,’ aldus een visser.

En je stelt je zo voor dat die orka’s dat ook al jaren dachten.

Op de hoogte blijven van m’n avonturen in niet-mensland? Ik schrijf over die andere 99 procent van de wereld: van pluizige pauwspin tot mens-varken-hybride. In deze mail houd ik je geregeld op de hoogte van vragen die ik heb, stukken die ik schreef of mooie wetenschapsverhalen van anderen. Schrijf je hier in voor mijn wekelijkse mail