We werden ook een stuk wijzer. Komt in Oekraïne het fascisme op, zoals ik schreef voordat fotograaf Andreas Staahl en ik erheen reisden? De eerste indruk ter plaatse: nee.
De mannen en vrouwen van het Oekraïnse Vrijwilligersleger (UVA) lachten zelfs toen we de vraag stelden. Eerst willen ze de separatisten in Oost-Oekraïne verdrijven, daarna zijn de eigen corrupte leiders aan de beurt. Het liefst zonder geweld, om een burgeroorlog te voorkomen, vertelden ze.
Het UVA vecht zonder financiële steun van de autoriteiten tegen de separatisten. Dat maakt ze financieel zwak, maar ook gevreesd. Er zijn immers geen geldschieters die enige controle over ze kunnen uitoefenen.
Wel probeerde het nationale leger de strijders onlangs te ontwapenen. Maar toen de militairen zag dat het ‘om kameraden ging’ en niet om terroristen zoals hen was verteld, weigerden ze verder te gaan.
Het blijft volgens de vrijwilligers ook de vraag of de Oekraïnse overheid de separatisten echt wil verdrijven. Zo roept de financiële steun van het ministerie van Binnenlandse Zaken aan de extreemrechtse Azov-militie wantrouwen op. Wat moet die militie daarvoor terugdoen? Dat willen Andreas en ik uitzoeken.
Maar eerst reizen we naar Marioepol. Daar is een strand en ontmoeten we bataljon 8 van het UVA. Het is ook de bedoeling dat we leden van het Azov-bataljon gaan ontmoeten.
O, en die bom: dat was slechts een oefening. De lokale bommenmaker wilde testen of zijn mix werkte. Aan de knal en zijn lach te horen (zie filmpje hieronder), is de test geslaagd.
/dc-useruploads-images/d0d9932eb65745da8aa90c2bac6def9f.png)