Waarom ik zo van oude foto’s hou (en de ontdekkingen van onze portfoliodag)
In het Rijksmuseum is tot en met 17 september de tentoonstelling New Realities. Fotografie in de 19de eeuw te zien.
Lynn Berger ging er kijken en kwam terug met mooie observaties, die ze samenbracht in een essay over tijdreizen en tijdcapsules. ‘Als er één technologie was die tijd en ruimte heeft doen verdwijnen, dan was het wel de fotografie,’ schrijft ze.
Fotografie als tijdmachine
Het is een fascinatie voor historische foto’s die ik herken, ook in mijn werk als beeldredacteur. Als fotografie loskomt van het bekende hier en nu, geeft ze ruimte aan mijn fantasie en verbeelding.
Op De Correspondent publiceren we vaak historische foto’s bij verhalen, meer dan andere journalistieke media. En dat terwijl alleen al via fotopersbureau AFP er dagelijks ruim 3.000 foto’s bij komen.
Eerder schreef ik een stuk waarin ik uitlegde waarom ik als beeldredacteur graag gebruikmaak van oude foto’s. Dat deed ik aan de hand van de actualiteit, toen Prinsjesdag. Ook plaatste ik foto’s van een Canadese vijfling in de jaren dertig van de vorige eeuw aan de hand van een verhaal dat we eerder hadden gepubliceerd op De Correspondent over marktwerking in de zorg.
Kort gezegd is volgens mij de kracht van historische foto’s dat ze over het fenomeen gaan dat erachter ligt, doordat ze zijn losgekoppeld van het hier en nu, van een specifieke plek en gebeurtenis, van mensen die nu leven in een wereld die we kennen.
Voorbeelden? Het gaat niet over de Bestseller 60, maar over het mankement van het meten van boeken. Het gaat niet over een onderzoek naar radicaal nieuw onderwijs, maar over het almaar willen experimenteren met andere vormen van onderwijs. Het gaat niet over een overheidsproject om vaders meer bij de opvoeding van hun kinderen te betrekken, maar over de unieke band tussen vader en zoon.
Dat is waarom ik zo van fotografie hou, zowel hedendaags als historisch. Ze kan een andere dimensie geven aan een journalistiek verhaal. De tekst gaat over het hier en nu, over een specifieke gebeurtenis. Het beeld gaat over de ontwikkeling erachter.
Als tekst en beeld op die manier samenkomen, kunnen ze samen gelaagder over een onderwerp “praten”. Dat past uitstekend bij de abstractere en trendbeschrijvende verhalen die we op De Correspondent presenteren.
De portfoliodag
Uit ruim honderd inzendingen voor onze portfoliodag maakten mijn beeldcollega Yara van der Velden en ik een selectie. Om de beurt ontvingen we die geselecteerde beeldmakers afgelopen woensdag op de redactie.
Elke keer blijkt weer hoe goed het is om niet alleen het werk van iemand te ontdekken, maar ook de persoon erachter te leren kennen. Want het gaat er niet alleen om of iemand mooie dingen kan maken, maar ook waarom iemand het maakt en hoe hij/zij daarbij te werk gaat. Zo’n kennismaking is altijd een goed begin van een eventuele samenwerking.
Zo leerden we de Gentse illustratrice Eleni Debo kennen, die pas twee jaar is afgestudeerd en al een mooi portfolio heeft opgebouwd. Ze heeft een mooie stijl en zeker bij abstracte onderwerpen kan ze slimme visuele vertalingen bedenken.
Fotografe Heleen Peeters kwam vertellen over haar project over het paard. De serie is nog niet af en ze wil graag samenwerken met een schrijver (hopelijk heb ik een goede suggestie gedaan). Een project om in de gaten te houden.
Illustratrice Elzeline Kooy creëert absurdistische illustraties met veel kleine lijntjes en patronen in een duidelijk en terugkerend palet van kleuren. Tijdens ons gesprek hadden we het vooral over de mate van detail in haar illustraties en of dat wel of niet werkt online. Wanneer wordt iets te priegelig?
Fotografe Barbara Michelle Edelman liet haar mooie maar heftige afstudeerproject I’m not her zien over haar ervaring met anorexia. In haar portfolio had zij ook goed werk in opdracht, dus ook daarom was dit gesprek een goede aanvulling op de kennismaking met haar werk.
Dat was het weer voor deze week. Tot de volgende!
P.S. Ben of ken je iemand die op zoek is naar een interessante designerstage? Bekijk dan onze vacature!