Wat sociologen kunnen leren van deurwaarders
Het zal bekend zijn: de schuldenindustrie frustreert me.
Al een tijdje ben ik daarom met Ester Gould en Sarah Sylbing (Schuldig) en Annemarie Gehrels snode plannen aan het smeden om ook echt iets te veranderen.
Want: ik kan nog wel tien artikelen schrijven over wat er allemaal niet deugt, maar uiteindelijk wil je toch dat er iets verandert. Vorige week zijn we daarom Schuldvrij! begonnen: we gaan de politiek bestoken met oplossingen voor schuldenproblematiek. Te beginnen met de gemeenten.
De toename van psychiatrische problemen
Ik zat vorige week met deurwaarder Paul Otter van Syncasso. Hij had een interessant idee: laat elk jaar studenten sociologie een week praten met deurwaarders in ons land. Deurwaarders zien namelijk alle sociaal-maatschappelijke trends aan de onderkant van onze samenleving langskomen. Zo vertelde Otter dat hij steeds vaker moest aanbellen bij mensen met ernstige psychiatrische problemen die niet meer geholpen werden.
Later die dag las ik daar een heel interessant onderzoek over. In 2012 kwam er een eigen bijdrage in de geestelijke gezondheidszorg: mensen moesten een deel van de behandeling voortaan zelf gaan betalen. Een bezuiniging, die ervoor zou zorgen dat mensen voortaan geen zinloze zorg zouden vragen.
Uit het onderzoek blijkt dat dit een beetje dom was: het aantal gedwongen opnames en acute zorg vloog na de invoering van de eigen bijdrage omhoog. Bij psychoses daalden de kosten eigen bijdragen wel met 13 miljoen euro, maar stegen de kosten voor acute zorg met 31 miljoen euro.
Dit is nog een onderschatting van de ware kosten. De onderzoekers kijken namelijk alleen naar declaraties in de ggz, niet naar bijvoorbeeld politie-inzet op verwarde personen, jeugdzorg, schuldhulpverlening en uitkeringen.
Muzikaal tipje
Deze week een heel toepasselijk tipje van onze beeldredacteur Yara.
