De Nederlandse voetbalvrouwen staat in de finale van het EK voetbal. Tot de kwartfinale was er sprake van een soort blijdschap, inmiddels lijkt het op euforie. Wie had dat van tevoren kunnen denken? (Eén antwoord is Vera Pauw, de voormalig bondscoach, die aan de vooravond van het toernooi Nederlands succes

Kritiek is er ook. Zoals van oud-voetbaltrainer Aad de Mos, die de speelsters technisch matig en onbeholpen van oud-keeper Ronald of van columnist Nico Dijkshoorn, die telkens weer gaat kijken om zijn mening te bevestigen dat het vrouwenvoetbal weinig voorstelt en vervolgens concludeert dat hij gelijk heeft. En overigens ook van Pauw, die dat de vrouwen beter moeten kunnen - en beter gecoacht moeten worden.

Wat me opviel, is dat de kritiek op voetballende vrouwen een andere kritiek is dan die op voetballende mannen. En ook anders dan die op hockeysters of zwemsters. Pas na het lezen van een bundel wetenschappelijke artikelen over vrouwenvoetbal, denk ik te begrijpen waarom dat zo is. Ergens de komende dagen publiceer ik een stuk naar aanleiding van dat boek en een paar gesprekken.

Wout Brama’s gewenste transfer

Wout Brama gaat voetballen voor de Central Coast Mariners. Helemaal onverwacht kwam de overstap naar de Australische club niet, want Brama wilde altijd al in het buitenland voetballen.

Met dat doel had hij ook een aparte clausule in zijn contract met FC Utrecht. Niet in elk buitenland, overigens - een aanbieding van FK Qäbälä uit Azerbeidzjan liet hij recent lopen.

Wout Brama met relevante reisgidsen. (De gidsen lagen eerst aan de andere kant van de tafel, maar dat zou een suffer fotootje opleveren. Dus legde ik ze Telegraafstyle voor zijn neus.)

Australië was altijd al een gewenste bestemming. Toen de mogelijkheid zich een paar weken geleden plots aandiende, aarzelden Brama en zijn vriendin niet. Binnenkort een stukje met de details van die transfer.

Leestips

  1. Mijn favoriete non-fictieschrijver is Michael Lewis. Hij schrijft niet veel, maar de kwantiteit van zijn productie is omgekeerd evenredig aan de kwaliteit ervan, wat een ingewikkelde manier is om te zeggen dat hij geweldige stukken schrijft. Hij heeft een heel precies effect op mij: ik ontwikkel een levendige belangstelling voor datgene dat het onderwerp was van zijn jongste stuk. Zijn gaat over de desinteresse van de regering-Trump voor het relatief apolitieke maar o zo belangrijke werk van het ministerie van Energie - dat allerlei hoognodig werk doet om nucleaire rampen te voorkomen, maar door Trump en de zijnen alleen maar wordt gezien als een stel negeerbare klimaatalarmisten. Na lezing ben je vermoedelijk zowel geamuseerd, geïnformeerd, geïnteresseerd en gealarmeerd over een onderwerp - het Department of Energy - waar je vermoedelijk geen seconde over had nagedacht.
  2. Goed geschreven stukken kunnen kortom je interesse wekken voor onderwerpen waar je voorheen geen interesse had. In die categorie past ook van Will Leitch over het gevecht tussen bokser Floyd Mayweather en MMA-vechter Conor McGregor. Ook wel een gevecht tussen iemand die geregeld racistische uitspraken doet en iemand die de moeder van zijn kinderen, en de moeders van andermans kinderen, pakken slaag heeft gegeven. Die twee voeren de meest sneue ‘nee jij bent stom, nee jij bent nog stommer, fuck you-nee, fuck you’-routine op zoals we die kennen uit het boksen. En ondanks deze kitscherige kitschheid zullen er dus zo veel mensen kijken en zo veel sponsors sponsoren, dat Mayweather er zeker 100 miljoen dollar aan overhoudt, na dat andere protserige tegen Manny Pacquaio. En dat terwijl Mayweather al tijden niet meer tegen een echt goede bokser heeft gebokst. En ook nu niet, want McGregor is geen bokser, maar een MMA-vechter, en dus zal Mayweather hem naar verwachting binnen de kortste keren tot pulp slaan. Waarom kijken er dan zo veel mensen naar? De misantropische conclusie van Leitsch ‘Jouw haat [de haat van de lezer, MdH] laat deze machine draaien.’
  3. De transfer van Neymar naar Paris St. Germain beheerste het voetbalnieuws-buiten-het-veld. Er zijn heel veel voorspelbare stukken over geschreven, waarin het woord schande of variaties daarop voorkomen, maar ook een paar stukken die inzicht verschaffen in de situatie. Sportjurist Daniel Geey - een volgtip - met CNN. Gabriele Marcotti heeft een goed In 2013 Simon Kuper al een goed stuk over de ratio achter zulke transfers, of beter gezegd, hoe je die transfers moet zien (niet als rationele investeringen). Pieter Zwart dat de transfer binnen de financiële spelregels van de UEFA past. Tariq Panja en Alex Duff wijdden in hun boek over voetbaltransfers aan de mini-industrie rond Neymar en zijn vader. Sid Lowe beschrijft de sportieve achter de transfer.
  4. In Finland zijn ze gek op gekke sporten. Ze doen aan moddervoetbal en Lees er over in TheNew York Times. Ooit zul je op deze site een reportage lezen, want mijn favoriete Finse voetballer, Tim Sparv, deed me een die ik niet kan afslaan.
  5. Verslaggever Erik van Lakersveld van de Volkskrant is amateur-wielrenner op niveau. Hij schreef over een collega-amateur-wielrenner op niveau, een talent genaamd Sven Kramer.